Σμύρνη, Αϊβαλή…
Έχασε το γέλιο από τα χείλη,
έχασε την χαρά από την καρδιά η μαυροφορούσα μάνα
βλέποντας να τριγυρνά η φλόγα σαν αγρίμι…
Φωνές ξεχύνονται, σκίζοντας κάθε πέτρα,
πνίγοντας κάθε όνειρο,
χάνοντας κάθε ομορφιά,
γεμίζοντας ουρανό και γη στάχτες μιας ζωής…
Σμύρνη, Αϊβαλή…πόλης και χωριά
έχασαν αίγλη Ελληνική,
γιασεμιά που κείτονται μαραμένα εδώ και εκεί
μα η γαλανόλευκη θα κυματίζει αιώνια στη γη αυτή…
Του π. Ραφαήλ Βουγιούκα
_new.jpg)
