Είναι ένα video που πρέπει να δουν όλοι οι Γεροντάδες και μάλιστα όλοι οι Μεγάλοι Γεροντάδες. Πρόκειται για το video που πρόβαλε το Amen.gr από την υποδοχή του νέου Σεβ. Μητροπολίτου Μαρωνείας κ. Παντελεήμονος στην Ξάνθη. Εκεί όλοι καμαρώσαμε την αγαπητική στάση του πατέρα προς το παιδί και «εζηλώσαμε την αρετήν» τόσο του Γέροντα Μητροπολίτου Ξάνθης όσο και του μέχρι πρότινος υποτακτικού του, τώρα πλέον, Μητροπολίτου Μαρωνίας.
Βέβαια σε όλους μας δημιουργήθηκε ο προβληματισμός μετά από αυτό το οποίο είδαμε διότι πραγματικά το φαινόμενο σπανίζει στην Εκκλησία. Και γίνομαι πιο σαφής.
Υπάρχουν σήμερα Γεροντάδες (πάντοτε μεγάλοι) οι οποίοι παρουσιάζονται ως φιλελεύθεροι, συγκαταβατικοί και ανεκτικοί. Δεν κάνουν παρατηρήσεις. Δικαιολογούν. Δεν θεραπεύουν πνευματικές αρρώστιες, διότι δεν έχουν τέτοια ικανότητα. Οτιδήποτε κάνουν τα πνευματικά τους παιδιά τα θεωρούν φυσικά δικαιολογημένα ή και τέλεια. Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα αγάπης αλλά συνέπεια αδιαφορίας και επιπολαιότητας. Προσπαθούν να αποκτήσουν την πρόσκαιρη φιλία και εμπιστοσύνη των πνευματικών τους παιδιών. Αυτοί οι πατέρες καλύπτουν την ανικανότητά τους και την άγνοιά τους με υποτιθέμενη φιλανθρωπία και κατανόηση, ενώ πρόκειται για πραγματική καταφρόνηση και εγκατάλειψη του ανθρώπου, ο οποίος έχει ανάγκη από τα μέγιστα και τα τίμια.
Υπάρχουν επίσης Γεροντάδες (μεγάλοι κι αυτοί), οι οποίοι αυτοχειροτονούνται πνευματικοί πατέρες, επειδή «τοσαύτα έτη» εδούλευσαν. Και ενεργούν ως βάναυσοι επιτιμητές των άλλων. Ο προσωπικός τους αγώνας για μετάνοια και ταπείνωση, κατά τα λεγόμενά τους, έχει τελειώσει. Τώρα ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων και συνήθως αυτόκλητοι. Ό,τι κάνουν δεν υπαγορεύεται από άδολη πατρική αγάπη, αλλά από μια μοχθηρή καρδιά και αδικαιολόγητη για τα χρόνια τους ζηλοφθονία. Έτσι σύντομα γίνεται σ’ όλους έκδηλη η εσωτερική τους ακαταστασία και εκδικητική μανία. Η φωνή και η συμπεριφορά τους είναι ξένη προς τη φωνή του γνήσιου ποιμένα, που θυσιάζει την ψυχή του υπέρ των προβάτων και «τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα και εξάγει αυτά» (Ιωάν. 10, 3).
Στο video που παρακολουθήσαμε, ευτυχώς, είδαμε κάτι άλλο. Πατέρας και παιδί. Πατέρας που έχει αγάπη και πνεύμα θυσίας. Και παιδί που αισθάνεται την αγάπη και την στοργή του πατέρα του και δείχνει ευγνωμοσύνη. Γιατί δυστυχώς σήμερα το πρόβλημα δεν είναι με τους υποτακτικούς άλλα με τους Γεροντάδες. Οι υποτακτικοί αισθάνονται ότι έχουν πατέρα. Αλλά οι Γεροντάδες ποτέ δεν συναισθάνθηκαν ότι έχουν παιδιά. Ας δουν λοιπόν το σχετικό videoκαι ας παρατηρήσουν προσεκτικά τον Άγιο Ξάνθης. Ίσως συναισθανθούν τη στειρότητά τους και εν τέλει την μιζέρια τους.
Και το παράδοξο της όλης υποθέσεως;
Όλοι αυτοί οι μεγάλοι Γεροντάδες δεν βοηθούν κανένα, δεν προωθούν κανένα, δεν θυσιάζονται για κανένα παρότι πλούσια έχουν ευεργετηθεί από την Εκκλησία και το Θεό...
AMEN.GR
