Άρθρο του
Μπάμπη Αντωνιάδη
Με την είδηση της κατάρρευσης ενός τμήματος του ενετικού κτηρίου δίπλα στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, απλά θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα κείμενο που γράφτηκε τον Αύγουστο του 2011 σε σχέση με το κτήριο, την προοπτική του και τα βήματα που έπρεπε να γίνουν για χρηματοδότηση με τον τίτλο Ενετικό κτήριο Αγ Γεωργίου και τώρα τρέχουμε. Δυστυχώς διαψευστήκαμε γιατί δεν έτρεξαν ποτέ τίποτα.
Σήμερα ο σκοπός και ο στόχος όλων μας πρέπει είναι να πάρουμε όλα τα μέτρα ώστε το κτήριο να μην χαρακτηριστεί επικινδύνως ετοιμόρροπο και μπει στην διαδικασία της κατεδάφισης.
Ας σκεφτούμε απλά ότι το κτήριο είναι ίσης «αξίας» με κτήριο που του Αρχαιολογικού Μουσείου της Πλατείας Συντάγματος.. Πώς θα σας φαινόταν εάν έπεφτε κάποια στιγμή το Αρχαιολογικό Μουσείο;
Τι προτείνουμε για το ανοικτό Μουσείο πόλης.
Όταν μια δημοτική αρχή δεν έχει κανένα όραμα τρέχει πάντα την τελευταία ώρα
Μάλλιασε «η γλώσσα» της ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ που επί τέσσερα χρόνια πρότεινε στο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου Ναυπλίου να ενταχθεί μελέτη επικαιροποίησης του κτηρίου του Αγ Γεωργίου ώστε το έργο να είναι ώριμο για ένταξη στο ΕΣΠΑ. Πάντα το απέρριπτε η πλειοψηφία του κ. Αναγνωσταρα.
Το σημαντικό ιστορικά κτήριο δίπλα από τον Αγ Γεώργιο ίσως από τα παλαιότερα κτήρια στην πόλη μας, στέκει μετά δυσκολίας περιμένοντας καρτερικά κάποιους να του ρίξουν μια ποιο στοργική ματιά.
Το κτήριο
Αρχικά πρέπει να λειτούργησε ως Scuola/ έδρα αδελφότητας-συντεχνίας. Κατά την τελευταία πολιορκία του Ναυπλίου το 1823 τμήμα του κτιρίου πρέπει να καταστράφηκε και στη συνέχεια να επιδιορθώθηκε πρόχειρα.
Το εσωτερικό του ενετικού κτηρίου στον Αγ Γεώργιο όταν δεν ήταν ερείπιο και λειτουργούσε σαν σχολείο.
Εξαιρετικά σημαντικό, μεγάλο, τριώροφο κτίριο με εμφανή λιθοδομή, από τα παλαιότερα και αξιολογότερα του Ναυπλίου. Κτίστηκε την περίοδο της Β’ Ενετοκρατίας (17ος αιώνας) και ανήκε σε μεγαλύτερο κτιριακό συγκρότημα, μαζί με το ναό του Αγίου Γεωργίου. Πρόκειται για τριώροφο οικοδόμημα σε σχήμα Γ, με εσωτερική τριγωνική αυλή που περιβάλλεται στο ισόγειο από ανοικτή στοά, και στους ορόφους από αντίστοιχους – πιθανότατα ανοικτούς αρχικά, κλειστούς διαδρόμους, που επικοινωνούν με το αίθριο με τοξωτά ανοίγματα. Στο ΒΔ άκρο του αιθρίου-αυλής κλείνεται από τη βάση πυργοειδούς παραρτήματος του ναού, που αποτελεί πιθανότατα βάση μιναρέ. (τα στοιχεία από το πρόγραμμα ΚΟΙΤΙΔΑ)
Η ιστορία της μελέτης Αυτό το σημαντικό κτήριο μελετήθηκε επί δημαρχίας Χαραμή. Είχε προηγηθεί όμως η εγκληματική στάση Ελληνικού Δημόσιου που «χάρισε» την ιδιοκτησία το κτηρίου στην εκκλησία χωρίς καμία αντίδραση της τότε δημοτικής αρχής του κ. Τσούρνου.
Η μελέτη για την αναστήλωση του κτηρίου έμεινε αζήτητη στα συρτάρια του Δήμου Ναυπλίου εδώ και πολλά χρόνια.
Μάλλιασε «η γλώσσα» της ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ που επί τέσσερα χρόνια πρότεινε στο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου Ναυπλίου να ενταχθεί μελέτη επικαιροποίησης ώστε το έργο να είναι ώριμο για ένταξη στο ΕΣΠΑ. Τώρα τρέχουμε να προλάβουμε πιθανότητα ένταξης.
Εδώ πρέπει να θυμηθούμε και παλαιότερους τοπικούς κομματικούς παράγοντες της Ν. Δημοκρατίας, μάλιστα του κυκλώματος Σαμαρά που έταζαν εκατομμύρια για αναστήλωση του κτηρίου.
Σήμερα τι πρέπει να δούμε:
Ξεκάθαρη απόφαση για την χρήση του κτηρίου
Δέσμευση για πολύχρονη παραχώρηση της χρήσης του κτηρίου από την εκκλησία στη δημοτική αρχή.
Μελέτη και προϋπολογισμός της έκθεσης που θα στεγάσει το κτήριο (Μουσείο πόλης;)
Επικαιροποίηση του προϋπολογισμού της αρχικής μελέτης.(εργασίες αναστήλωσης οικοδομικά ηλεκτρομηχανολογικά )
Σχεδιασμός του τρόπου διαχείρισης του εκθεσιακού χώρου (Μουσείο πολης).
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι για να είναι ώριμο για ένταξη το έργο της αναστήλωση του κτηρίου πρέπει να περιλαμβάνονται και οι εργασίες της χρήσης του και όχι μόνο οι οικοδομικές εργασίες αναστήλωσης.
Μερικές σκέψεις για ανοικτό Μουσείο πόλης.
Η δική μας σκέψη είναι το κτήριο να αποτελέσει ένα τμήμα (ίσως το κεντρικό σημείο αναφοράς) ενός σύγχρονου ανοικτού Μουσείου πόλης. Ένα ανοικτό μουσείο πόλης που δεν θα στεγάζεται μόνο σε ένα κτήριο αλλά θα είναι ένα δίκτυο κτηρίων που θα απλώνεται σε όλη την πόλη με αφετηρία αυτό το κτήριο του Αγ Γεωργίου. Αυτό τον τρόπο ανάπτυξης του Μουσείου το προσδιορίζει η αρχιτεκτονική και η ιστορία της πόλης. Σημαντικό ρόλο στην παρουσίαση του Μουσείου της πόλης πρέπει και μπορεί να παίξει η νέα τεχνολογία. Τρανό παράδειγμα αυτής της λογικής είναι το Μουσείο Πόλης Θεσσαλονίκης που στεγάζεται στο Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης.
Στο δίκτυο για το Μουσείο πόλης, κτήρια που θα μπορούσαν να στεγάσουν διαφορετικές ενότητες της ιστορία είναι το Τελωνείο (με την ιστορία της Θάλασσας και του λιμανιού όπως την κατέθεσε η ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ και την αποδέχτηκε το δημοτικό συμβούλιο), το κτήριο που γεννήθηκε το Α. Τερζάκης στην οδό Τερζάκη με θέμα τους λογοτέχνες της πόλης και τη δημιουργία τους (προεκλογικά έχουμε καταθέσει αναλυτική πρόταση για το σπίτι του λογοτέχνη), και το παλαιό χαμάμ απέναντι από τον Αγ Σπυρίδωνα με θέμα τα σημαντικά υδραυλικά έργα της πόλης (βρύσες, αποχέτευση ενετική, δεξαμενές, δίκτυα νερού κ.λπ)
