«Πρόκειται για μια ιστορική έκδοση, αν αναλογισθούμε ότι η τελευταία πλήρης, "Χλωρίδα της Ελλάδας", χρονολογείται περισσότερο από έναν αιώνα πριν. Ήταν ο Eugen von Halacsy, ένας Ούγγρος φυσικός στη Βιέννη, που συνόψισε στο έργο του Conspectus Florae Graecae (Halacsy 1900-1904, με συμπληρώματα το 1908 και το 1912), μια προσεκτική και ακριβή εργασία για τη χλωρίδα της Ελλάδας. Η χλωρίδα, όμως, του Halacsy κάλυπτε την Ελλάδα, με τα εθνικά της σύνορα που τότε έφταναν μέχρι τη Θεσσαλία και δεν περιλάμβαναν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου» εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο συντονιστής της επιτροπής έκδοσης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιώτης Δημόπουλος.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, η Ελλάδα διαθέτει υψηλή βιοποικιλότητα ειδών φυτών και ζώων, αλλά και οικοτόπων -τοπίων, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα βιοποικιλότητας στην Ευρώπη και το σημαντικότερο κέντρο ενδημισμού στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο.
«Αναλογικά με την έκτασή της», διευκρινίζει, «διαθέτει μια βιοποικιλότητα από τις υψηλότερες ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
ΑΠΕ//ΜΠΕ
