Κατά την περίοδο των 40 ημερών προ της μεγάλης Δεσποτικής
εορτής των Χριστουγέννων, σε πολλούς Ορθοδόξους Ναούς τελείται καθημερινά το
Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας. Έργο πνευματικώς υπέρτατο καθώς οι πόλεις και
τα χωριά όπου τελείται η αναίμακτος θυσία, μετατρέπονται σε Βηθλεέμ και οι
καρδιές των πιστών (δραματικά ολιγότερων από τους εκατοντάδες που μνημονεύονται
στις στοίβες χαρτιών «υπέρ υγείας») που μεταλαμβάνουν το Θείο Βρέφος σε φάτνες
όπου αναπαύεται ο Μεσσίας.
Έργο όμως παράλληλα και κοπιώδες για τους
Λειτουργούς Ιερείς οι οποίοι «από φυλακής πρωίας» εγείρονται και ενώπιον του
Ιερού Σπηλαίου της Προθέσεως μνημονεύουν τα ονόματα των προσκυνητών του
Λυτρωτού. Μας υπενθυμίζει το σαρανταλείτουργο την πορεία του κλήρου και του
λαού. Όσο κι αν ο κόσμος σήμερα θέλει τον παπά να προΐσταται σε
κοινωνικές-φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, σε εκδρομές, σε αφεψήματα κυριών, σε
«πνευματικά χάπενινγκ», σε ποικίλους
ρόλους, από ψυχαναλυτή έως λογιστή, στην πραγματικότητα θα είναι πάντα
κατά βάση διάκονος του Θυσιαστηρίου. Ενθυμούμαι τον λόγο του πατρός Ανανίου
Κουστένη ο οποίος είχε πει: «εγώ τον παπά τον θέλω να λειτουργάει κάθε μέρα και
την υπόλοιπη ας κοιμάται…». Αλλά και στον λαϊκό το σαρανταλείτουργο αποκαλύπτει
πως η σωτηρία δεν κατακτάται από τις ψευτοκαλωσύνες του, αλλά από την
συγκατοίκηση με τον Θεό πού πραγματώνεται όταν κοινωνεί την σάρκα και το αίμα
Του, τον καρπό της κοιλίας της Παρθένου «εξ ου φαγόντες ζήσωμεν, ουχί δε ως ο
Αδάμ τεθνηξόμεθα». Η οσμή θανάτου και η πένθιμη ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζουν
την εποχή μας είναι απόρροια της διακοπής σχέσης (της πλειονότητας) του λαού με
τον μόνο Ζωοδότη. Ο μεγάλος ιεροκήρυκας
μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος έλεγε: «αν οι άνθρωποι ήξεραν τι είναι η Εκκλησία
και την αγαπούσαν, τότε θα έπαιρναν σε αυτήν τα μαξιλάρια και τις κουβέρτες
τους μαζί… ». Τα Χριστούγεννα είναι η εορτή της μεγάλης χαράς «ευφραίνεσθαι
δίκαιοι…». Ευχαριστούμε ως Ορθόδοξοι τον Κύριο διότι για να συναντήσουμε και να
γευθούμε αυτή τη χαρά, δεν χρειάζεται να περιμένουμε επί αιώνες όπως οι
Προφήτες και δεν χρειάζεται να περπατήσουμε χιλιόμετρα όπως οι τρεις μάγοι.
Αύριο το πρωί κιόλας λίγα βήματα από το σπίτι μας ως την ενορία μας μπορούμε να
δούμε την πύλη του Παραδείσου ολάνοιχτη «ήνοικται πάσι η Εδέμ…», στη Θεία
Λειτουργία, στο Σαρανταλείτουργο.
Επιμέλεια π. Χρήστος Ιωαννίδης
