Είναι ο
προστάτης Άγιος των δημοσιογράφων αλλά δυστυχώς ελάχιστοι δημοσιογράφοι
το γνωρίζουν. Πρόκειται για τον Άγιο Μηνά τον Καλλικέλαδο που η Εκκλησία
μας τιμά την μνήμη του στις 10 Δεκεμβρίου. Ο Άγιος Μηνάς ήταν ικανός
χειριστής του λόγου και ρήτορας από όπου πήρε το επίθετο «καλλικέλαδος».
Στις 17
Φεβρουαρίου κάθε έτους γιορτάζεται, κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, η
εύρεση των λειψάνων του αγίου. Μικρό τεμάχιο του ιερού λειψάνου του
Αγίου βρίσκεται στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος, στη Λαμία, και τίθεται
προς προσκύνηση από τους πιστούς κατά την ημέρα που τιμάται η μνήμη του.
Η αδιάφθορη γλώσσα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.
Ο Άγιος Μηνάς
ο Καλλικέλαδος γεννήθηκε στην Αθήνα στα χρόνια του αυτοκράτορα
Μαξιμίνου του Β’, γύρω στο 311 μ.Χ. Σπούδασε κοντά σε μεγάλους
φιλοσόφους και απέκτησε μεγάλη μόρφωση. Έπειτα στράφηκε στη μελέτη των
χριστιανικών συγγραμμάτων. Σαγηνευμένος από το Ευαγγέλιο και τη
χριστιανική θεολογία έγινε χριστιανός και επιδόθηκε στην ιεραποστολή.
Την εποχή εκείνη ο Μαξιμίνος, μη γνωρίζοντας ότι είναι χριστιανός, τον έστειλε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ως έπαρχο,
με ειδική αποστολή να συμβιβάσει τους κατοίκους της πόλης που είχαν
στασιάσει και αλληλοσπαράσσονταν. Φθάνοντας εκεί ο Μηνάς κατέστειλε την
επανάσταση και παρότρυνε τους χριστιανούς να είναι θερμότεροι στην
πίστη. Όταν ο Μαξιμίνος διέταξε διωγμούς των χριστιανών στην περιοχή της
Αιγύπτου, ο Μηνάς αντιτάχθηκε στη διαταγή του, κήρυττε την πίστη στον
Χριστό και ενίσχυε τους πιστούς με τη διδασκαλία του.
Οργισμένος ο
Μαξιμίνος με την προδοσία του Μηνά απέστειλε νέο έπαρχο στην
Αλεξάνδρεια, τον Αθηναίο λόγιο Ερμογένη, ο οποίος βασάνισε σκληρά τον
Μηνά. Διέταξε τους στρατιώτες του να του αποκόψουν τα πέλματα και τη
γλώσσα και να του βγάλουν τα μάτια και στη συνέχεια να τον κλείσουν στη
φυλακή για να πεθάνει. Κατά την παράδοση, το βράδυ εκείνο εμφανίσθηκε
στο Μηνά ο Χριστός, του έδωσε θάρρος και δύναμη και του ανέπλασε την
γλώσσα, τα μάτια και τα πόδια. Την άλλη ημέρα έστειλε ο Ερμογένης
στρατιώτες για να διαπιστώσουν αν πέθανε ο Μηνάς. Έκπληκτοι όλοι
παρατήρησαν, ότι ο Μηνάς όχι μόνο δεν είχε πεθάνει αλλά και οι πληγές
του είχαν εντελώς θεραπευθεί. Τότε δημόσια στο στάδιο της πόλεως τον
ρώτησε πως έγινε αυτό και ο Μηνάς απάντησε ότι θεραπεύθηκε την ώρα που
πεσμένος στο έδαφος με δάκρυα έψαλλε στον Θεό: «Εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου ου φοβηθήσομαι κακά ότι συ μετ΄ εμού ει Κύριε».
Η απάντηση συγκίνησε πολύ τον Ερμογένη, ο οποίος εκείνη την ώρα πίστεψε
στο Χριστό, ομολόγησε την πίστη του και βαπτίσθηκε, όπως και άλλοι
κάτοικοι της πόλης. Βλέποντας ο αυτοκράτορας ότι υπήρχε κίνδυνος όλη η
πόλη να αποστατήσει, διέταξε τον αποκεφαλισμό του αγίου Μηνά.
Στις 17
Φεβρουαρίου κάθε έτους γιορτάζεται, κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, η
εύρεση των λειψάνων του αγίου. Κατά την παράδοση τα λείψανά του βρέθηκαν
όταν σε κάποια νυχτερινή οπτασία ο άγιος Μηνάς υπέδειξε σε κάποιον που
ονομαζόταν Φιλομμάτης τον τόπο όπου βρισκόταν το λείψανό του. Όταν το
όραμα έφτασε και στα αυτιά του αυτοκράτορα Μαρκιανού (450-457), ότι
δηλαδή στο γιαλό προς την Ακρόπολη κάτω από τη γη κρύπτονται τα τίμια
λείψανα του αγίου Μηνά, κατασκάφτηκε ο τόπος και βρέθηκαν μέσα σε
σιδερένια λάρνακα με επιγραφή που δήλωνε το πού έπρεπε αυτά να
κατατεθούν. Σήμερα μικρό τεμάχιο του ιερού λειψάνου του Αγίου βρίσκεται
στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος, στη Λαμία, και τίθεται προς προσκύνηση
από τους πιστούς κατά την ημέρα της εορτής του, στις 10 Δεκεμβρίου κάθε
έτους.
Ο Άγιος Μηνάς
θεωρείται προστάτης της Ελευθερούπολης, κωμόπολης του νομού Καβάλας.
Εκεί, παραμονή της εορτής του Αγίου, πραγματοποιείται περιφορά της
εικόνας του και προσφέρεται στους πιστούς το παραδοσιακό κουρμπάνι, που
είναι βρασμένο κρέας με ψωμί. Δοξασίες αναφέρουν ότι, στα χρόνια που η
Ελευθερούπολη μαστίζονταν από τη χολέρα, κάτοικοι είδαν τον Άγια Μηνά να
σέρνει από τα μαλλιά μια βρώμικη και άγρια στην όψη γυναίκα, έξω από
την πόλη στα βουνά. Λένε πως εκείνη ήταν η χολέρα κι ότι μετά από εκείνο
το περιστατικό σταμάτησε η επιδημία στην πόλη.
ΙΕΡΟ ΒΗΜΑ.