Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδικού διηγήματος που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ( 1805-1875), ο παιδικός βρεφικός σταθμός Δον Πινέλο γιορτάζει νωρίτερα την επέτειο αυτή, με μια εβδομάδα αφιερωμένη στον δικό μας παραμυθά τον Αίσωπο, που τα παραμύθια του, σε αντίθεση με τα παραμύθια του Άντερσεν που είναι μεν γοητευτικά αλλά σκληρά και εν μέρη τρομακτικά, τα παραμύθια του Αισώπου ειναι διδακτικά και παραβολικά ή αλληγορικά.
Οι μύθοι του Αισώπου ήταν 359. Οι γνωστοί μύθοι γιατί πολλοί λένε ότι είναι περισσότεροι.
Ταξίδεψε πολύ στην ανατολή και στην Αίγυπτο. Πιθανόν να είχε επαφές με τους επτά σοφούς. Υπήρξε γνωστός στον αρχαίο κόσμο. Aναφέρεται από τoν Ηρόδοτο, τον Πλάτωνα και άλλους και χωρίς αμφιβολία ήταν ένας φιλόσοφος και παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης και της κοινωνίας.
Θεωρήθηκε πατέρας της μυθογραφίας.
Θεωρήθηκε πατέρας της μυθογραφίας.
Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς και ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. Δεν έγραψε ποτέ ούτε μια λέξη. Όλους τους μύθους τους διηγείτο προφορικά.
κατά τον Πλούταρχο, υπήρξε τέρας ασχήμιας: μαυριδερός, καμπούρης, τραυλός, κοντόλαιμος, στραβοπόδης με μύτη πλακουτσωτή και κεφάλι τριγωνικό. Ήταν όμως ευφυέστατος. Παρ' ότι όσο ζούσε ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του στήσανε αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από τη καταγωγή του να τιμάται.
κατά τον Πλούταρχο, υπήρξε τέρας ασχήμιας: μαυριδερός, καμπούρης, τραυλός, κοντόλαιμος, στραβοπόδης με μύτη πλακουτσωτή και κεφάλι τριγωνικό. Ήταν όμως ευφυέστατος. Παρ' ότι όσο ζούσε ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του στήσανε αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από τη καταγωγή του να τιμάται.
Γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα, από οικογένεια δούλων, το 625 π.Χ., στο Αμόριο της Φρυγίας, ήταν δούλος του φιλόσοφου Ιάδμονα, έζησε στη Σάμο, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και την Ανατολή και πέθανε στους Δελφούς, όπου είχε σταλεί από το βασιλιά Κροίσο γα να λάβει χρησμό του μαντείου.
Εκεί κατηγορήθηκε για ιεροσυλία (επειδή σάρκασε τις απάτες και την απληστία τους), καταδικάστηκε σε θάνατο και γκρεμίστηκε από τη κορφή του Παρνασσού. Σύμφωνα με τη παράδοση, ο Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία, στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών λιμό.
Ο Αίσωπος διατύπωνε -με τρόπο προσιτό στη λαϊκή νοημοσύνη- ηθικές, πολιτικές και κοινωνικές εμπειρίες. Τους ρόλους των πρωταγωνιστών του παίζουν ανθρώπινοι χαρακτήρες και, κυρίως, ζώα που στην εποχή που διαδραματίζονται οι μύθοι είχαν λαλιά.
Πολλές παροιμίες που θεωρούνται αποστάγματα της λαϊκής σοφίας οφείλονται στους μύθους του Αισώπου.
Για αυτούς τους λόγους αλλά και για το εγγονός πως οι μύθοι του Αισώπου ειναι πιο προσιτοί στις παιδικές ηλικίες οι υπευθυνοι του παιδικού σταθμού Δον Πινέλο, Έλενα και Ιωάννα Ιωαννίδη, εχουν επιλέξει εδώ και χρόνια να αφιερώνουν μια ολόκληρη εβδομάδα στον Αίσωπο, με παραμύθια θεατρικά σκετς, ζωγραφική και τραγούδι.
