Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας,
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων του Ναού, με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε στο λόγο του, την μεγάλη του αγάπη προς το Ναό της Ευαγγελίστριας. Όπως εξήγησε, ο πρώτος λόγος ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος ναός που προσκύνησε και πήρε την ευχή της Παναγίας, την πενταετία που διακόνησε την Μητρόπολη Πειραιά.
Ο δεύτερος λόγος ήταν το πρόσωπο του μακαριστού π. Μαρίνου Γεωργακόπουλου, που διετέλεσε για πολλά χρόνια προϊστάμενος του Ναού και υπήρξε πνευματικός πατέρας του Σεβασμιωτάτου.
Στη συνέχεια ευχήθηκε στους πιστούς να προοδεύουν πνευματικώς στην εν Χριστώ ζωή. Η πρόοδος αυτή είναι να αγαπάμε τον Χριστό. Όλες οι αρετές συσπειρώνονται σε αυτό. Να τον αγαπάμε με όλη μας την καρδιά, όλη την ψυχή, όλη την δύναμη μας, όλο το πνεύμα μας.
«Δύο πράγματα έδωσε ο Χριστός στη γη που πρέπει να τα βιώνουμε, να τα ζούμε και να τα λαχταράμε. Το ένα είναι τα λόγια Του τα άγια, που είναι στο άγιο Ευαγγέλιο, και το άλλο το Αίμα Του που έχυσε στον Γολγοθά και είναι σε κάθε θεία Λειτουργία, μέσα στο άγιο Ποτήριο.
Πρόοδος στην πνευματική ζωή είναι να έχουμε θεογνωσία, γνώση Θεού. Και την θεογνωσία αυτήν την αποκτάμε μελετώντας το άγιο και ιερό Ευαγγέλιο και πίνοντας το Αίμα του Χριστού σε κάθε θεία Λειτουργία.»
Η αγάπη του Χριστού, η γνώση του Θεού που είναι θεολογία, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, αυτά αναπτύσσονται ανάλογα με την καθαρότητα της καρδιάς. Γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε άσκηση, να καθαρίσουμε την καρδιά από τα πάθη μας.
Για να γευτούμε την αγάπη του Χριστού και την θεογνωσία πρέπει να καθαρίσουμε την καρδιά από τα πάθη και αυτό είναι τέχνη που την ξέρουν οι άγιοι.
Ο σκοπός για τον οποίον ήρθαμε στον κόσμο είναι να βρούμε τον Θεό και να ενωθούμε μαζί Του.
Και κλείνοντας, συμπλήρωσε:
Και κλείνοντας, συμπλήρωσε:
«Πολύ σημασία δίνουμε στο κακό του κόσμου και ξεχνάμε το καλό. Ξεχνάμε την παράκληση μας, το κομποσκοίνι μας, το καντηλάκι μας. Εμείς έχουμε άλλα πράγματα να ασχολούμεθα. Ο κόσμος είναι κόσμος.
Εμείς να αγαπάμε τον Χριστό μας, την Παναγία μας, την θεία μας Λειτουργία και να κάνουμε προσευχή για τον κόσμο που χάνεται.»