Παρουσία κληρικών και λαϊκών από την Αργολίδα η χειροτονία των δυο Αργείων στο Φανάρι

Το πρωί της Κυριακής, 22 Ιουλίου 2018, στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο Φανάρι τελέσθηκε Πατριαρχική θεία Λειτουργία, κατά την οποία τελέσθηκε και η Χειροτονία του νέου Μητροπολίτου Ελβετίας Μαξίμου (Πόθου) και ενός νέου Διακόνου της Πατριαρχικής Αυλής, του φοιτητού Θεολογίας Ιωάννου Χασάπη, μετονομασθέντος σε Καλλίνικο.

Να τονίσουμε πως και οι δυο έλκουν την καταγωγή τους από το Άργος, ενώ στην χειροτονία τους παρευρέθηκαν κληρικοί και λαϊκοι από την Αργολίδα.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Ἡ εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Ἑλβετίας κ. Μαξίμου

Ἐν χαρμοσύνῳ ἀτμοσφαίρᾳ καί ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, τήν Κυριακήν, 22αν Ἰουλίου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, καθ̉ ἥν ἐτέλεσε τήν εἰς Ἀρχιερέα χειροτονίαν τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Ἑλβετίας κ. Μαξίμου, Πρωτοσυγκέλλου μέχρι τοῦδε τῆς Ἱερᾶς ταύτης Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, Βελγίου κ. Ἀθηναγόρου, Ἄρτης κ. Καλλινίκου, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρου, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου, Σηλυβρίας κ. Μαξίμου καί Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου.
Κατ’ αὐτήν, ὁ Παναγιώτατος ἐτέλεσε καί τήν εἰς διάκονον χειροτονίαν τοῦ Ἐλλογ. κ. Ἰωάννου Χασάπη, φοιτητοῦ θεολογίας, μετονομάσας αὐτόν εἰς Καλλίνικον.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, ὁ Πανιερ. Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, Κληρικοί ἐκ τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων Ἀργολίδος, Ἑλβετίας καί Βελγίου, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ Εὐγεν. κ. Δανάη Βασιλάκη, Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, συγγενεῖς τῶν νέων Ἱεράρχου καί διακόνου καί προσκυνηταί ἐξ Ἀργολίδος καί Ἑλβετίας.
Πρό τῆς Χειροτονίας προσεφώνησε τόν Θεοφιλ. Ἐψηφισμένον ὁ Παναγιώτατος ἐξάρας τήν ἀφωσιωμένην καί καρποφόρον διακονίαν αὐτοῦ ἀπό διαφόρων θέσεων ἐν τῇ Ἐπαρχίᾳ ταύτῃ τοῦ Θρόνου. 

Ὁ Πατριάρχης, ἀπευθυνόμενος διά νουθετηρίων καί παραινετικῶν λόγων πρός τόν νεοχειροτονηθέντα Μητροπολίτην, ὑπεγράμμισεν ὅλως ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι οὗτος καθίσταται Ἱεράρχης τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι κληρονόμος τιμιωτάτων παραδόσεων καί φρουρός τῆς πνευματικῆς παρακαταθήκης τοῦ Γένους, ἐξ ἑτέρου δέ ἐτόνισεν ὅτι ἡ ἀρχιερατική διακονία τοῦ τελευταίου, εἰς ὅλας τάς ἐκφάνσεις της μέ ἕδραν τήν Γενεύην, τήν πόλιν τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ἄλλων διεθνῶν Ὀργανισμῶν, τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, τῶν εἰρηνευτικῶν πρωτοβουλιῶν καί τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, ὀφείλει νά συμβάλλῃ εἰς τήν μεταλαμπάδευσιν τῶν ἰδανικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου εἰς τήν πολυπολιτισμικήν καί θρησκευτικῶς ἀποχρωματισμένην Εὐρωπαϊκήν Ἤπειρον, μέσῳ ἀφ’ ἑνός μέν τῆς περαιτέρω ἐνισχύσεως τῆς λειτουργίας τοῦ ἐν Σαμπεζύ Γενεύης Ὀρδοδόξου Κέντρου, οὗ τήν Προϊσταμενίαν ἀναλαμβάνει ὁ νεοχειροτονηθείς, οὕτως ὥστε τοῦτο νά καταστῇ δυναμικός τόπος διαλόγου, συνεδρίων, οἰκουμενικῶν συναντήσεων καί ἄλλων ἐκδηλώσεων εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς ἑνότητος, τῆς προβολῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ὀρθοδόξου πολιτισμοῦ κατά τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ διορθοδόξου, διαχριστιανικοῦ, διαθρησκειακοῦ, εἰρηνευτικοῦ καί διαλογικοῦ ρόλου του, ἀφ’ ἑτέρου δέ τῆς ἐπιστηρίξεως τοῦ ἔργου τοῦ παρά τῶ Ὀρθοδόξῳ Κέντρῳ λειτουργοῦντος ἀπό εἰκοσαετίας καί πλέον Ἰνστιτούτου Μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν Ὀρθοδόξου Θεολογίας, τοῦ ἀξιολόγου αὐτοῦ ἐπιστημονικοῦ φυτωρίου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς Γηραιᾶς Ἠπείρου, πρός πληρεστέραν καί σφαιρικωτέραν κατάρτισιν τῶν φοιτητῶν του, προερχομένων ἐξ ἁπασῶν τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἀκολούθως, ἀντεφώνησε καταλλήλως ὁ χειροτονούμενος Ἀρχιερεύς, ἐκφράσας τά διακατέχοντα αὐτόν αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί σεβασμοῦ πρός τό σεπτόν πρόσωπον τοῦ Πατριάρχου καί τῶν Σεβασμιωτάτων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καθώς καί συγκινήσεως καί συνοχῆς διά τήν νέαν ὑψηλήν θέσιν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀφ᾽ ἧς καλεῖται νά συνεχίσῃ τήν διακονίαν του εἰς Ἑλβετίαν, μή παραλείψας νά ἀναφερθῇ εἰς τούς βιωματικούς δεσμούς του μετά τοῦ Φαναρίου καί νά μνημονεύσῃ μετ’ εὐλαβείας τοῦ ὀνόματος τοῦ γέροντος αὐτοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως, τοῦ ἀπό Ἑλβετίας, κυροῦ Δαμασκηνοῦ Παπανδρέου, πρώτου Ποιμενάρχου τῆς Ἐπαρχίας ταύτης, ὅστις ἐχειροτόνησε τόν νέον Ἀρχιερέα μετονομάσας αὐτόν εἰς Μάξιμον, πρός τιμήν τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Σάρδεων κυροῦ Μαξίμου, διαπρεποῦς Ἱεράρχου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Ἐν τῷ τέλει τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ νεοχειροτονηθείς Μητροπολίτης ἀνελθών εἰς τόν Θρόνον, ἐτέλεσε τήν Ἀπόλυσιν καί διένειμεν εἰς τό ἐκκλησίασμα τό ἀντίδωρον, δεχθείς τάς εὐχάς καί τά συγχαρητήρια τῶν συγγενῶν καί φίλων αὐτοῦ, ὡς καί τῶν προσελθόντων πολυαρίθμων πιστῶν.
Κατά τήν ἐπακολουθήσασαν δεξίωσιν ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, ὁ Παναγιώτατος ἀπευθυνθείς διά πατρικῶν λόγων καί πρός τόν νεοχειροτονηθέντα διάκονον, ηὐχήθη αὐτῷ πιστήν καί εὔορκον διακονίαν εἰς τάς αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τονίσας ὅτι ἐπέλεξε τό ὄνομα Καλλίνικος πρός τιμήν τῶν ἕξ φερωνύμων προκατόχων Αὐτοῦ, ἀλλά καί πλειάδος ὁμωνύμων Ἱεραρχῶν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ὡς ὁ Καισαρείας Καλλίνικος ὁ Δεληκάνης, διαπρεπής κανονολόγος καί ἱστοριοδίφης, οὗτινος τό τρίτομον ἔργον, ὑπό τόν τίτλον «Τά ἐν τοῖς Κώδιξι τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἀρχειοφυλακίου σωζόμενα ἐπίσημα ἐκκλησιαστικά ἔγγραφα», παραμένει ἕως σήμερον μνημειῶδες. Κατακλείσας, ὁ Πατριάρχης συνεχάρη πατρικῶς καί τούς γονεῖς αὐτοῦ διά τήν συγκατάθεσίν των πρός ἀφιέρωσιν ἑνός ἐκ τῶν τέκνων των εἰς τήν διακονίαν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς. 

  

Τέλος, ὁ νεοχειροτονηθείς διάκονος Καλλίνικος ἐξέφρασε διά καταλλήλου προσλαλιᾶς τά αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί υἱϊκῆς ἀφοσιώσεως πρός τόν Παναγιώτατον καί ἐξεζήτησε τάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί εὐλογίας ἐπί τῇ εἰσόδῳ του εἰς τόν κληρικόν στῖβον. 

  

Ἀκολούθως, παρετέθη ὑπό τοῦ νέου Μητροπολίτου ἐπίσημον γεῦμα ἐν τῷ ἐν Gümüşsuyu Ξενοδοχείῳ «SVK», τό ὁποῖον ηὐλόγησεν ἡ Α. Θ. Παναγιότης.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΤΩι ΙΕΡΟΛΟΓΙΩΤΑΤΩι ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΩι ΔΙΑΚΟΝΩι κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΩι ΧΑΣΑΠΗι
ΕΠΙ ΤΗι ΕΙΣ ΔΙΑΚΟΝΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑι ΑΥΤΟΥ
(Φανάρι, 22.07.2018)

Ἱερολογιώτατε Διάκονε Καλλίνικε,
Ἡ σημερινὴ ἡμέρα εἶναι μεγάλη καὶ μοναδικὴ ὄχι μόνον διὰ τὸν ἐπαξίως προαχθέντα εἰς ἀρχιερέα Μητροπολίτην Ἑλβετίας κ. Μάξιμον, ἀλλὰ καὶ διὰ σὲ ποὺ ἀφήνεις τὰ ἐγκόσμια καὶ εἰσέρχεσαι εἰς τὰς τάξεις τοῦ ἱεροῦ κλήρου. Μάλιστα, χειροτονεῖσαι διάκονος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ ἔρχεσαι νὰ ἐγκαταβιώσῃς εἰς τὸ Μέγα τοῦτο Μοναστήρι τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ εὑρισκόμενον μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ ἐναγκαλιζόμενον, μὲ τὴν στοργήν, τήν προσευχὴν καὶ τὴν διακονίαν του, ὅλην τὴν οἰκουμένην.

Σὲ συγχαίρομεν διὰ τὴν ἀπόφασιν τῆς ἀφιερώσεώς σου εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν Του, καὶ μάλιστα εἰς τὴν νεαρὰν ἡλικίαν εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεσαι, ἀλλὰ συγχαίρομεν καὶ τοὺς καλοὺς γονεῖς σου, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τὴν συγκατάθεσίν των διὰ νὰ στρατευθῇς εἰς τὴν διακονίαν τοῦ οὐρανίου Βασιλέως, καί, ἀκόμη, καὶ τὸν ἀδελφὸν ἅγιον Ἄρτης, ὁ ὁποῖος σὲ γνωρίζει παιδιόθεν καὶ μὲ τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἐτιμήθης σήμερον.

Ἕξ Οἰκουμενικοὶ Πατριάρχαι ἔφερον τὸ ὄνομα τοῦτο, τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν ἄνδρες «λόγῳ βίῳ τε καλῶς ἐμπρέποντες», ὡς ὁ Καλλίνικος ὁ Α΄, ἄλλοι δέ «μετεῖχον τῆς θύραθεν καὶ τῆς ἔσω παιδείας», ὡς ὁ Καλλίνικος ὁ Δ΄.

Οὗτοι πάντες διηκόνησαν τὸν Θρόνον τοῦτον τὸν πάνσεπτον μὲ ὅσα τάλαντα τοὺς ἔδωσεν ὁ Θεός, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ προκάτοχοι τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, πλεῖστοι δὲ ἐξ αὐτῶν εἰς καιροὺς λίαν χαλεποὺς καὶ δυσχειμέρους διὰ τὴν Πίστιν καὶ τὸ Γένος. Τοὺς μακαρίζομεν, τοὺς εὐγνωμονοῦμεν καὶ ζητοῦμεν τὴν προσευχήν των ἀπὸ τοὺς οὐρανίους θαλάμους δι' ἡμᾶς καὶ τὰ καθ' ἡμᾶς.
Ἀλλὰ καὶ πλειὰς Ἱεραρχῶν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἔφερον τὸ συμβολικὸν καὶ εὔηχον ὄνομα τοῦ Καλλινίκου, μερικοὶ δὲ ἀπὸ αὐτούς, ὡς ἤδη ἐλέχθη, ἀνῆλθον καὶ εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον, ὡς Καλλίνικος ὁ Β΄ ὁ Ἀκαρνὰν ἀπὸ Προύσης, Καλλίνικος ὁ Ε΄ ἀπὸ Νικαίας καὶ Καλλίνικος ὁ Στ΄ ἀπὸ Ἀδριανουπόλεως.

Τὸν παρελθόντα αἰῶνα διέπρεψεν ὁ Καισαρείας Καλλίνικος ὁ Δελικάνης ὡς κανονολόγος καὶ ἱστοριοδίφης καὶ ἔβαλεν ἀνεξίτηλον τὴν σφραγίδα του εἰς τὴν ζωήν, τὴν ἱστορίαν καὶ τὰ Γράμματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Μνημειῶδες καὶ χρησιμώτατον παραμένει τὸ τρίτομον ἔργον του ὑπὸ τὸν τίτλον «Τὰ ἐν τοῖς Κώδιξι τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἀρχειοφυλακίου σῳζόμενα ἐπίσημα ἐκκλησιαστικὰ ἔγγραφα», τὰ ἀφορῶντα εἰς τὰς σχέσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρὸς τὰ Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα, τὰς νεωτέρας Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος.
Αὐτοὶ οἱ τόμοι νὰ εἶναι τὸ ἐντρύφημά σου, π. Καλλίνικε, διότι εἶναι πραγματικὸν χρυσορυχεῖον. Θὰ μανθάνῃς, θὰ διδάσκεσαι, θὰ καταρτίζεσαι καὶ θὰ γίνεσαι διαρκῶς καὶ χρησιμώτερος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐντάσσεσαι ἀπὸ τῆς σήμερον καὶ ἡ ὁποία οὐχὶ σπανίως βάλλεται καὶ συκοφαντεῖται ἀδίκως μὲ χονδροειδῆ ψεύδη λόγῳ διαφόρων σκοπιμοτήτων καὶ ἐπιδιώξεων ἀντιθέων, αἱ ὁποῖαι σήμερον ἀντικατέστησαν τὰ ἄλλοτε «ἄθεα». Καὶ βεβαίως γνωρίζομεν ὅτι κανένα ψεῦδος δὲν προλαμβάνει νὰ γηράσῃ («οὐδὲν ἕρπει ψεῦδος εἰς γῆρας χρόνου»), ὅπως ἔλεγεν ὁ Σοφοκλῆς, ἀλλὰ κάποιαν στιγμὴν ἀποκαλύπτεται καὶ ἐκθέτει τὸν ψευδολόγον, ἡμεῖς ὅμως, μελετῶντες καὶ ἐργαζόμενοι, ἐργαζόμενοι καὶ μελετῶντες «ἐν ἑσπέρᾳ καὶ πρωῒ καὶ μεσημβρίᾳ καὶ ἐν παντὶ καιρῷ», πρέπει νὰ εἴμεθα «ἕτοιμοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ἡμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος».

Εἰς αὐτὸ τὸ περιβάλλον τοῦ κοινοβίου τοῦ Φαναρίου, ἀγαπητὲ Καλλίνικε, θὰ συμβιώνῃς μὲ τοὺς πρὸ σοῦ ἀδελφούς σου ὡσὰν μία οἰκογένεια. Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος σᾶς ὑπενθυμίζει: «νεώτεροι, ὑποτάγητε πρεσβυτέροις, πάντες δὲ ἀλλήλοις ὑποτασσόμενοι τὴν ταπεινοφροσύνην ἐγκομβώσασθε˙ ὅτι ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν» (Α΄ Πετρ. 5, 5). Καὶ ἀκόμη: Νὰ εἶσθε «φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν˙ ἕκαστος καθὼς ἔλαβε χάρισμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποικίλης χάριτος Θεοῦ... εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος ἧς χορηγεῖ ὁ Θεός˙ ἵνα ἐν πᾶσι δοξάζηται ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἐστιν ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων˙ ἀμήν» (Α΄ Πετρ. 4, 9-11).

Αὐτὰ λέγει ὁ κορυφαῖος Πέτρος εἰς τὴν Πατριαρχικὴν Αὐλὴν σήμερον, ὅτε προστίθεται εἰς αὐτὴν ἕνα νέον εὔελπι στέλεχος.

Καὶ ἡμεῖς, ὁ Πατὴρ καὶ Πατριάρχης καὶ Ἡγούμενός σας, κατακλείομεν τὴν πρὸς σέ, ἀγαπητὲ Διάκονε, προσφώνησιν ἐκφράζοντες μετὰ τοῦ προφήτου τὴν εὐχὴν καὶ τὴν προσδοκίαν ὅτι «οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιόν μου κενός». Ἄξιος!

[Φωτογραφίες: Yani Kayakoparan]