"Οι Άγιοι του Μούρομ"- Σχόλιο στο νέο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου

To νέο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου των εκδόσεων της Ιεράς Μητροπόλεως «Επιστροφή».

       

Ένα οδοιπορικό στην πόλη του Μούρομ και μια γνωριμία με τους Αγίους που σεμνύνεται η πόλη. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος συνεχίζει να γράφει, να μας ταξιδεύει νοερά σε τόπους αγιασμένους, σε τόπους μαρτυρίου, σε τόπους άγνωστους στους πολλούς που κρύβουν την δική τους ιστορία και αιώνες πριν το μυστικό τους και τους αγώνες αγίων, ανθρώπων δικών τους που πότισαν με το αίμα τους τη γη τους και θυσιάστηκαν για να διαδοθεί το Ευαγγέλιο.

     Αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου: «ο άγιος είναι εκείνος που κάνει εύκολο στους άλλους να πιστέψουν στον Θεό». Είναι γεγονός, μέσα από διάφορες καταστάσεις, μέσα στην καθημερινότητα μας δίνονται πολλές ευκαιρίες, ώστε να διαδίδεται ο λόγος του Θεού,  να ανοίγουμε δρόμου ελπίδας, ώστε αυτός ο λόγος να καρποφορεί και να αποβαίνει σωτήριος.

     Ο συγγραφέας μας μεταφέρει σε τόπους και προσκυνήματα έχοντας ο ίδιος εμπειρίες και βιώματα από τους σύντομους σταθμούς του κάθε ταξιδιού. Δεν γράφει για κάτι το οποίο δεν γνωρίζει, αλλά γράφει γνωρίζοντας τον τόπο, μαθαίνοντας από τους ανθρώπους του την ιστορία του, ακούγοντας την καρδιά τους να προτρέχει της γλώσσας στις περιγραφές,  βλέποντας την αγάπη για τους τόπους και τους Αγίους της να ξεχειλίζει στα πρόσωπά τους. Σ’ αυτό το βιβλίο του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου θα γνωρίσουμε την χορεία των παθοφόρων αγίων. Γνωρίζοντας ο συγγραφέας πολύ καλά την ρωσική ιστορία και λογοτεχνία, γνωρίζοντας τον ρωσικό λαό, θα αναφερθεί σ’ αυτήν την ιδιαίτερη χορεία των παθοφόρων αγίων  που αν παρατηρήσει κανείς διακρίνεται για την καρτερικότητα, την υπομονή και την άσκηση. Παραδείγματα μοναδικά μέσα στον καθημερινό αγώνα της ζωής, πρόσωπα με πίστη στο Θεό, με καρτερικότητα και υπομονή μέσα στον έγγαμο βίο.

          Άγιος Μιχαήλ του Μούρομ

       Ο αναγνώστης θα διαβάσει για την θυσιαστική αγάπη ενός δεκάχρονου παιδιού που ως απώτερο σκοπό θα έχει το μόνοιασμα δύο λαών. Ο δεκάχρονος άγγελος αγάπης και ειρήνης αποφασίζει γεμάτος εμπιστοσύνη, έτοιμος να θυσιαστεί όπως ο Χριστός. Θα συγκεντρωθούν πάνω από το λαβωμένο σώμα του!  Σκηνές μοναδικές, συγκινητικές. Μία ιστορία μίσους και αγάπης. Νίκησε το μίσος; Νικήθηκε η αγάπη;  

        «Οι ματιές όλων είχαν καρφωθεί στον μικρό πρίγκιπα. Έβλεπαν ένα μικρό παιδί, μόνο του, να πηγαίνει να συμφιλιώσει δύο εχθρικούς λαούς». Σ’ αυτές τις γραμμές του βιβλίου φανερώνεται και πραγματώνεται ο υπέροχος ύμνος της αγάπης του αποστόλου Παύλου:  «Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη, εκείνος που αγαπάει δεν ζηλοφθονεί….. εκείνος που αγαπάει ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει».

                                                 Άγιοι Πέτρος και Φεβρωνία

        «Ο κάθε Άγιος, είναι δώρο Θεού, μια ανάπαυση  και παρηγοριά, ειδικά στην εποχή μας», αναφέρει ο συγγραφέας.

     Ο Άγιος Πέτρος με καταγωγή από βασιλική οικογένεια πολλά χρόνια υπέφερε από λέπρα. Μέσα από τον βίο του αναδεικνύονται αρετές λησμονημένες στον σύγχρονο άνθρωπο, ταπείνωση, υπακοή και υπομονή.  Θεραπεύεται ο Πέτρος με την επέμβαση της Φεβρωνίας, μιας αγρότισσας (κόρης μελισσουργού). Φιλίες, συζυγική πίστη , ανιδιοτελής αγάπη, ευσέβεια, αρετές μοναδικές. Γνωριμία, γάμος, δοκιμασίες. Η Φεβρωνία συκοφαντείται. Με τις δοκιμασίες και τη σωστή στάση απέναντι σ’ αυτές, οι σύζυγοι ενισχύονται. Όταν κανείς αγαπά, θυσιάζεται.  Υποδείγματα εξαιρετικά οι Άγιοι Πέτρος και Φεβρωνία.

       Μέσα από τον σύντομο βίο τους ενισχύεται ο άνθρωπος της εποχής μας, που έχει μάθει με το παραμικρό να καταφεύγει σε λύσεις που επιφέρουν προβλήματα όχι μόνο στο ζευγάρι, αλλά και στα παιδιά, όταν υπάρχουν. Εδώ φανερώνεται η συζυγική πίστη, αλλά και η  προσπάθεια, η θυσία να κρατηθεί ο γάμος και να μην διαλυθεί.

      Το τέλος συγκινητικότατο, αφού εκείνοι, οι Άγιοι Πέτρος και  Φεβρωνία στη ζωή τους τήρησαν τον λόγο του Θεού και έμειναν σε αυτήν την ζωή, αλλά και στην αιώνια ενωμένοι. Την ημέρα της γιορτής τους πολλοί προσέρχονται σ’ αυτούς με μοναδικό αίτημά τους, να στερεώσουν τους γάμους τους οι Άγιοι και να πρεσβεύσουν στον Θεό ώστε να διαφυλάξουν την ομόνοια και την αμοιβαία αγάπη.

    Το ρωσικό κράτος καθιέρωσε νέα εθνική εορτή, «την πανρωσική ημέρα συζυγικής αγάπης και οικογενειακής ευτυχίας», η οποία λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 8 Ιουλίου, ημέρα γιορτής των Αγίων Πέτρου και Φεβρωνίας.

                                               Η σπλαχνική αγία Ιουλιανή

    Ένα πρόσωπο  που δοκιμάστηκε πολύ από την παιδική της ηλικία και ο συγγραφέας μας παρέχει τις πληροφορίες για τον βίο της από το συναξάρι που συνέγραψε ο ίδιος ο γιος της Αγίας. Άσκηση, ελεημοσύνη, φιλανθρωπία. Το όνομά της συνώνυμο των καλών έργων και της ευσέβειας. Έγγαμη η ίδια, με τον πράο και ταπεινό της χαρακτήρα κερδίζει όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται  γύρω της.

      Ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει και τονίζει με τον βίο της αγίας πως και ο έγγαμος βίος είναι ευλογημένος από τον Θεό και οδηγεί στην αγιότητα. Οι απασχολήσεις της οικογένειας και οι οικιακές εργασίες δεν εμποδίζουν τους αγώνες του πιστού που εργάζεται πνευματικά και θέλει να γίνει παιδί του Θεού.  Η Αγία Ιουλιανή θυμίζει πρόσωπα παλαιοδιαθηκικά, μιμείται τον Τωβίτ, έπλενε αυτούς που πέθαιναν και τους τακτοποιούσε για την ταφή, μιμείται τους μεγάλους Πατέρες και αγίους της εκκλησίας στην φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη. Η Αγία Ιουλιανή μας θυμίζει τον λόγο του ιερού Χρυσοστόμου: «Βασίλισσα των αρετών είναι η ελεημοσύνη, η οποία ως καλύτερο μέσο, ανοίγει γρήγορα τις πόρτες του ουρανού για τους ευσπλαχνικούς».

     Ο συγγραφέας με τον ανεπιτήδευτο λόγο  του, μας θυμίζει πως την αγία δεν την εμπόδισαν τα 13 τους παιδιά να φθάσει στην «εν Χριστώ τελείωση». Σημειώνει χαρακτηριστικά: « Η Ιουλιανή δεν μπορούσε να προσπεράσει τον ανθρώπινο πόνο. Η καρδιά της ένοιωθε πάντα την ανάγκη να βοηθήσει, να δώσει χαρά, να παρηγορήσει». Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: τι άλλο μπορεί να είναι ο χριστιανός; Η αγία Ιουλιανή την ημέρα ασχολούνταν με το νοικοκυριό και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τις νύχτες προσευχόταν, μειώνοντας τις ώρες του ύπνου σε 2 ή 3. Θυμίζει ο βίος της εκείνα τα λόγια του σοφού Σολομώντος: «Γυναίκα ανδρεία τίς ευρήσει;» Αυτή στάθηκε γενναία και ανδρεία, όρθια σε όλες τις δυσκολίες της ζωής.

Το τέλος της,  οσιακό. Το 2004 μας ενημερώνει ο συγγραφέας πως το ρωσικό κράτος καθιέρωσε την 21η Αυγούστου ως «Εθνική ημέρα ελέους» και την αφιέρωσε στην Αγία Ιουλιανή του Μούρομ.

         Ευχαριστούμε πολύ τον Επίσκοπο και  Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκτάριο για την ευκαιρία και την πνευματική χαρά που μας δίνει συνεχώς, κάνοντάς μας γνωστούς νέους αγίους, ανθρώπους αγιασμένους θυμίζοντας τα λόγια του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: «Μόνον η αγιότητα είναι το Αληθινό Φως.  Η αληθινή Παιδεία, ο αληθινός Φωτισμός, δεν είναι άλλο παρά η ακτινοβολία της Αγιότητος. Μόνο οι Άγιοι είναι οι αληθώς  φωτισμένοι». Έχουμε γνωρίσει με την γραφίδα του Μητροπολίτου μας πολλούς σύγχρονους , αλλά και παλαιότερους αγίους. Ευχόμαστε να τον ενισχύει ο Θεός, να τον δυναμώνει και οι Άγιοι του Μούρομ  και όλοι οι Άγιοι να ενισχύουν όλους  στον πνευματικό αγώνα.

                                                                             
        Καλό τριώδιο, καλό πνευματικό αγώνα.
        Πρωτ. Πέτρος Αθανασόπουλος