ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ στον άντρα μου ένα σπουδαίο δώρο του Αγίου Βαλεντίνου.
-Τι δηλαδή, καμία καρδούλα ή καμία ροζ ερωτική τούρτα από το Ζαχαροπλαστείο;
-‘Όχι ,τίποτε από όλα αυτά!
-Εεε τότε;
-Εδώ και 7 χρόνια ταλαιπωρείται ο σύζυγός μου από αιμοκαθάρσεις και τον λυπάται η καρδιά μου. Από λάθος φάρμακο πάθανε τα νεφρά του και υπέστη ραβδομυόλυση . Μακάρι να σήκωνα εγώ τον Σταυρό και Γολγοθά του.
-Και λοιπόν;
-Να σε λίγες ημέρες ,στις 14 Φεβρουαρίου κλείσαμε ραντεβού στο Νοσοκομείο…για να του δώσω το δικό μου νεφρό. Η χαρά μου δεν περιγράφεται αφού θα έχουμε και κάτι επιπλέον κοινό μεταξύ μας ,αλλά και το βάσανο του θα τερματίσει πλέον.
Αυτά τα συγκινητικά μου εκμυστηρεύθηκε μία νέα γυναίκα από κάποιο νησί της Ελλάδος.
Άραγε πόσοι από όσους σήμερα εορτάζουνε την εγωτική και κτητική τους αγάπη και τον συναλλακτικό τους έρωτα θα ήταν πρόθυμοι να δίνανε πέρα από τα λουλούδια, τα εσώρουχα, τις κούπες κ.λ.π. ακόμη και το νεφρό τους για τον σύντροφό τους ;
