ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ
ΝΑΟΣ «Η ΑΓΙΑ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ»
Εορτή ανακομιδής
των Λειψάνων του Αγίου
Νεκταρίου
Την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου
2021 εορτή της ανακομιδής
των Λειψάνων του Αγίου
Νεκταρίου, πανηγυρίζει ο Ιερός
Ναός του Αγίου
Νεκταρίου στο Άργος.
Την παραμονή της εορτής ημέρα Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 7 μ.μ. θα ψαλεί Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας. Την ημέρα της εορτής, θα ψαλεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Παρακαλούμεθα όπως
προσέλθουμε και λάβουμε τη
χάρη του Αγίου
Νεκταρίου του Θαυματουργού.
Εκ του
Εκκλησιαστικού Συμβουλίου.
Άγιος Νεκτάριος
Γεννήθηκε
στις 1 Οκτωβρίου του 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης. Μικρός, 14 ετών, πήγε στην
Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο
σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το
1866 μέχρι το 1876 χρημάτισε
δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.
Το
1876 εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου
1877 χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου
Γρηγόριο (1860 - 1877), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.
Το
1881 ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ'
(1870 - 1899), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885. Έπειτα, ο
ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 πρεσβύτερο και του
έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.
Στις
15 Ιανουαρίου 1889 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως
Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του
πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών
συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη
λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889). Διετέλεσε
Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 - 1893), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 - 1894) και
διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 – 1904).
Μετά
τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899), ο Νεκτάριος εκλήθη να
τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.
Στα
κηρύγματα του, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών
λόγων του.
Το 1904 ίδρυσε γυναικεία Μονή στην
Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το
1908, μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.
Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η
ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.
Πέθανε
το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε
πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή
Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
Η
ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 και στις 20
Απριλίου του 1961 με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος
της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
