Του Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’
Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών, ο θεραπεύσας διά της ιαματικής Σου δυνάμεως ασθενούντας, τυφλούς, λεπρούς, χωλούς, παραλυτικούς, δαιμονιζομένους, ο ανορθώσας τους κατερραγμένους, Συ ο Καλός Σαμαρείτης, Συ ο και ειπών «δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς», ο ζωσθείς το λέντιον της διακονίας και πλύνας τους πόδας των μαθητών προ του αγίου πάθους Σου.
Αυτός, Κύριε, καμέ τον δούλον-ην (…) Σου, αξίωσόν με του επιτελείν εν απολύτω συνειδήσει το καθήκον της νοσηλευτικής υπηρεσίας και διακονείν εν παντοίαις χρείαις τους ασθενούντας αδελφούς και ευρισκομένους εν τη κλίνη του πόνου. Βοήθησόν με, Κύριε, του έχειν πολλήν υπομονήν, ύψος ταπεινοφροσύνης, πραότητα, γλυκύτητα συμπεριφοράς, πνεύμα φιλαδελφείας, σεβασμού, συμπόνοιας και αγάπης. Φώτισόν μου τον νούν, του κατανοείν την αδυναμίαν και την φθαρτότητα του σώματος και δος μοι πνεύμα συνεργασίας μετά των ιατρών και λοιπών συναδέλφων μου. Συνέτισόν με δε απαύστως διανοείσθαι, ότι εν εκάστω ανθρώπω, πλην του σώματος και αθάνατος ψυχή ενυπάρχει, ην Συ Κύριε έδωκας.
Αυτός, Πανάγαθε, Δέσποτα, εισάκουσον της δεήσεώς μου και χάρισαί μοι προθυμίαν, καλήν διάθεσιν και δύναμιν εις το ποιήσαι το θέλημά σου το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των Αγίων και Ιαματικών Αναργύρων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού, του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά του ιατρού, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας και πάντων σου των αγίων.
Ότι αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, Χριστέ ο Θεός ημών, και σου την δόξαν και ευχαριστίαν και προσκύνησιν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, πάντοτε νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αυτός, Κύριε, καμέ τον δούλον-ην (…) Σου, αξίωσόν με του επιτελείν εν απολύτω συνειδήσει το καθήκον της νοσηλευτικής υπηρεσίας και διακονείν εν παντοίαις χρείαις τους ασθενούντας αδελφούς και ευρισκομένους εν τη κλίνη του πόνου. Βοήθησόν με, Κύριε, του έχειν πολλήν υπομονήν, ύψος ταπεινοφροσύνης, πραότητα, γλυκύτητα συμπεριφοράς, πνεύμα φιλαδελφείας, σεβασμού, συμπόνοιας και αγάπης. Φώτισόν μου τον νούν, του κατανοείν την αδυναμίαν και την φθαρτότητα του σώματος και δος μοι πνεύμα συνεργασίας μετά των ιατρών και λοιπών συναδέλφων μου. Συνέτισόν με δε απαύστως διανοείσθαι, ότι εν εκάστω ανθρώπω, πλην του σώματος και αθάνατος ψυχή ενυπάρχει, ην Συ Κύριε έδωκας.
Αυτός, Πανάγαθε, Δέσποτα, εισάκουσον της δεήσεώς μου και χάρισαί μοι προθυμίαν, καλήν διάθεσιν και δύναμιν εις το ποιήσαι το θέλημά σου το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των Αγίων και Ιαματικών Αναργύρων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού, του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά του ιατρού, Αρχιεπισκόπου Κριμαίας και πάντων σου των αγίων.
Ότι αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, Χριστέ ο Θεός ημών, και σου την δόξαν και ευχαριστίαν και προσκύνησιν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, πάντοτε νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
