Σε όποιο βάθος αμαρτωλότητος πέσει ο άνθρωπος, ο Γέροντας θεωρούσε ότι προσευχομενος με την "επαινετή αναίδεια"- όπως χαρακτηριστικά ονόμαζε αυτή την μορφή προσευχής- προς τον ελεήμονα Θεό, μπορεί να αποκαταστησει τη σχέση του με Αυτόν και να αποκτήσει τον πλήρωμα της Χάριτος.
Μας πρότεινε:
"Γι' αυτό πρέπει να μας λυπηθεί ο Θεός,
έτσι με τον τρόπο που σας είπα,
να πέφτετε κάτω, να κτυπάτε, να επικαλείστε με την επαινετή αναίδεια, να παρακαλάτε το Χριστό μας:
"Πανάγαθε, ξέχασε τα λάθη μας!
Σε παρακαλούμε, κάνε μίαν εξαίρεση, Κύριε. Δεν τα καταφέρνουμε.
Αφού μας βλέπεις δυστυχισμένους.
Μη ζητάς από εμάς, δεν υπάρχει τίποτε.
Όλα τα σάρωσε η αμαρτία, όλα τα έκαψε η δική μας αβελτηρία, η δική μας ραθυμία και προδοσία, η δική μας φιλαυτία όλα τα πρόδωσε.
Δεν φεύγουμε όμως, δεν θα πάψουμε να Σε ενοχλούμε, αφού Εσύ μας δίδαξες την αγάπη Σου. Δεν θα την προδώσουμε, θα κάτσουμε εδώ και θα κτυπουμε την πόρτα, δεν θα φύγουμε.
Άνοιξε τη θύρα του ελέους Σου, δός μας κάτι παραπανω".
Γέροντος Εφραίμ Βατοπαιδινού
Μυσταγωγία Προσευχής κατά τον Γέροντα
Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό
π. Πέτρος Αθανασόπουλος
Αφού μας βλέπεις δυστυχισμένους.
Μη ζητάς από εμάς, δεν υπάρχει τίποτε.
Όλα τα σάρωσε η αμαρτία, όλα τα έκαψε η δική μας αβελτηρία, η δική μας ραθυμία και προδοσία, η δική μας φιλαυτία όλα τα πρόδωσε.
Δεν φεύγουμε όμως, δεν θα πάψουμε να Σε ενοχλούμε, αφού Εσύ μας δίδαξες την αγάπη Σου. Δεν θα την προδώσουμε, θα κάτσουμε εδώ και θα κτυπουμε την πόρτα, δεν θα φύγουμε.
Άνοιξε τη θύρα του ελέους Σου, δός μας κάτι παραπανω".
Γέροντος Εφραίμ Βατοπαιδινού
Μυσταγωγία Προσευχής κατά τον Γέροντα
Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό
π. Πέτρος Αθανασόπουλος
