Ο χρωματισμός του πράσινου φρύνου παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς θυμίζει στολή παραλλαγής, με τις πράσινες κηλίδες πάνω στο ανοικτόχρωμο μπεζ σώμα του. Η θέση και το μέγεθος των κηλίδων, διαφορετικά σε κάθε άτομο, επιτρέπουν την ταυτοποίηση ατόμων. Η περιοχή πίσω από τα μάτια και προς την ράχη εμφανίζει χαρακτηριστικά εξογκώματα, καθώς εκεί βρίσκονται οι παρώτιοι αδένες, οι οποίοι παράγουν δηλητηριώδες έκκριμα. Ο φωνητικός σάκος στα αρσενικά είναι εσωτερικός. Είναι μεσαίου μεγέθους φρύνος, σπάνια ξεπερνά τα 10 εκατοστά, ενώ τα αρσενικά είναι χαρακτηριστικά μικρότερα από τα θηλυκά.
Είδος νυκτόβιο, ο πράσινος φρύνος εμφανίζεται σπάνια την ημέρα, συνήθως υπό βροχή κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Αρκετά απεξαρτημένος από το επιφανειακό νερό, πραγματοποιεί εκτεταμένες μεταναστεύσεις την άνοιξη, από και προς τους υγροτόπους όπου αναπαράγεται. Οι αποστάσεις που διανύει μπορεί να ξεπεράσουν και τα 3 χιλιόμετρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μετακίνησή του δεν γίνεται με τα χαρακτηριστικά πηδήματα των βατράχων, αλλά με αργό βάδισμα. Τα θηλυκά γεννάνε έως και 1.200 αβγά σε ζελατινώδη θήκη που θυμίζει διάφανο κορδόνι και φθάνει έως και 4 μέτρα μήκος. Τα αρσενικά περνάνε περισσότερο χρόνο στις θέσεις αναπαραγωγής, σε αντίθεση με τα θηλυκά, τα οποία αποχωρούν αμέσως μόλις γεννήσουν. Ο πράσινος φρύνος ενηλικιώνεται συνήθως στο τρίτο έτος της ζωής του.
Εκτός της αναπαραγωγικής περιόδου, χρησιμοποιεί μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων, όπως αραιά δάση, θαμνώνες, πετρώδεις και βραχώδεις ανοικτές περιοχές και, παρότι προτιμά σημεία με υγρασία, μπορεί να βρεθεί και σε πολύ ξηρές περιοχές. Συχνά, εμφανίζεται και μέσα σε χωριά, σε μεγάλους αριθμούς, όπου κυνηγά την τροφή του, κυρίως από ασπόνδυλα, κάτω από τα φώτα των δρόμων.
Εξάπλωση
Στην Ευρώπη, ο πράσινος φρύνος περιορίζεται στο ανατολικό τμήμα της. Βόρεια φθάνει έως τη Δανία και τη νότια Σουηδία, δυτικά έως τη Γερμανία, ενώ ελάχιστοι πληθυσμοί εμφανίζονται και στην ανατολική Γαλλία. Εξαπλώνεται, επίσης, στη νοτιοδυτική και κεντρική Ασία, αλλά και στη βόρεια Αφρική. Στη νότια Βαλκανική, απαντά σε μεγάλο εύρος υψομέτρων, από τις πεδινές περιοχές και ορισμένα νησιά έως και την υπαλπική και τα όρια της αλπικής ζώνης στα βουνά.