του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί Αναγνώστες την στιγμή που γράφουμε αυτές τις γραμμές (Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2022) είναι μία μέρα μετά από την εισήγησή μας στη 1η Σύναξη Κατηχητών της Μητροπόλεώς μας. Ακούσαμε καλά λόγια και από τον Σεβασμιώτατο, τους Ιερείς Νεότητος και τους Κατηχητές μας για αυτά που καταθέσαμε! Κάνοντας όμως την αυτοκριτική μας πόσα από αυτά που είπαμε εμείς εφαρμόσαμε στη ζωή μας και την Ενορία μας; Με αφορμή αυτού του ερωτήματος θα το γενικεύσουμε γενικότερα με αυτά που συμβαίνουν στη σύγχρονη εκκλησιαστική ζωή πάντα προς οικοδομή και προβληματισμό. Ας ξεκινήσουμε !
Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη εποχή μας που κυριαρχεί το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας δίνεται η ευκαιρία να μεταδώσουμε, να καταγράψουμε και να διαδώσουμε τις ομιλίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε διάφορες Ενορίες και εκδηλώσεις, που υπό άλλες εποχές και συνθήκες ήταν αδύνατο να δούμε και να γνωρίσουμε σε πραγματικό χρόνο ή με την ησυχία μας όποια μέρα και ώρα επιθυμούμε και όσες φορές θέλουμε.
Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη εποχή μας που κυριαρχεί το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας δίνεται η ευκαιρία να μεταδώσουμε, να καταγράψουμε και να διαδώσουμε τις ομιλίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε διάφορες Ενορίες και εκδηλώσεις, που υπό άλλες εποχές και συνθήκες ήταν αδύνατο να δούμε και να γνωρίσουμε σε πραγματικό χρόνο ή με την ησυχία μας όποια μέρα και ώρα επιθυμούμε και όσες φορές θέλουμε.
Υπάρχουν πολλές δραστήριες Ενορίες όπως ο Άγιος Δημήτριος του ομώνυμου Δήμου της Αττικής που διοργανώνει τα «Δημήτρια» και μάλιστα φέρνει πολλούς Αγιορείτες Πατέρες μεταξύ τόσων άλλων ακόμη αξιόλογων ομιλητών λαϊκών, Κληρικών και μοναχών. Η Ευαγγελίστρια Πειραιώς με το πρόγραμμα «Ενορία εν δράσει» με πολλές ομιλίες και εκδηλώσεις επίσης. Τα Δημήτρια του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Βύρωνος και του Αγίου Δημητρίου Όπλων Κάτω Πατησίων επίσης με αξιόλογους ομιλητές. Τα «Ελευθέρια» του Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών και ένα σωρό ομιλίες από Πανηγύρεις και εκδηλώσεις σχεδόν όλων των Ενοριών της χώρας μας και φυσικά και όχι μόνο αλλά της Ορθοδοξίας ανά τον κόσμο.
Εκτός φυσικά από τις Ενορίες έχουμε ημερίδες ή και ολόκληρα συνέδρια αρκετών ημερών από την Ιερά Σύνοδο, τις Μητροπόλεις, τις Θεολογικές Σχολές, άλλων εκκλησιαστικών φορέων και οργανισμών, αλλά και συλλόγων που προσθέτουν και άλλες ομιλίες και ευκαιρίες για να οικοδομηθεί ο λαός του Θεού.
Όλα αυτά φυσικά είναι ευχάριστα, ωφέλιμα και προς την σωστή κατεύθυνση και σίγουρα αποτελούν αντίδοτο σε ένα κόσμο αδιαφορίας, σε ένα κλίμα αντιεκκλησιαστικό και εκκοσμικευμένο και όλα αυτά ακούγονται ως «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ»! Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στην Εκκλησία μας το ζητούμενο δεν είναι μόνο η Ορθοδοξία, δηλαδή η διδασκαλία και το κήρυγμα, όσο δογματικά και γνωσιολογικά ορθά, χριστολογικά και πατερικά και αν είναι. Αν περιοριστούμε σε αυτό τότε προτεσταντίζουμε ή μιμούμαστε, τους πεντηκοστιανούς και τους μάρτυρες του Ιεχωβά που η λατρεία τους έχει περιοριστεί στο κήρυγμα και στην αίθουσα αλλά δεν περνάει και στην θυσία, δηλαδή την λατρεία και μυσταγωγία, δεν περνάνε στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος την Ορθοπραξία.
Όπως λέει και υπονοεί και ο τίτλος αυτού του άρθρου, είναι ωραίες όλες αυτές οι ομιλίες, αλλά πιο ωραία είναι να μην μείνουμε μόνο στη θεωρεία αλλά όλα αυτά να κατανοηθούν και κυρίως υλοποιηθούν στη πράξη. Τα έργα μας πρέπει να είναι συνεχή και να αποδεικνύουν όλα αυτά που πιστεύουμε, όλα αυτά που είμαστε και έχουμε δηλαδή την αγάπη του Χριστού, την ενότητα και την κοινωνία με την σύνδεση με τον Θεό και τους άλλους. Οπότε τα έργα μας οφείλουν να διακονούν και να οικοδομούν όλο το σώμα της Εκκλησίας και την εικόνα του Θεού τον άνθρωπο και αυτό φέρνει την πολυπόθητη «ειρήνη» και «πληρότητα» στις καρδιές των ανθρώπων και διώχνει την ταραχή και αυτή την αίσθηση του κενού και του νοήματος ύπαρξης.
Φυσικά και εδώ χρειάζονται όρια και διάκριση, γιατί δεν είναι να περιοριστούμε σε έναν «ακτιβισμό» ή να κάνουμε έργα γιατί έτσι απλά γιατί πρέπει να κάνουμε. Έχουμε ξαναπεί ότι «η Εκκλησία σώζει όχι γι αυτό που κάνει αλλά για αυτό που ΕΙΝΑΙ (το σώμα του Χριστού)»! Συμπληρώνουμε όμως επειδή η Εκκλησία ΕΙΝΑΙ και γι αυτό κάνει, επειδή μιμούμαστε το Χριστολογικό ήθος του Χριστού και ο
Κύριος έκανε συγκεκριμένα πράγματα στον κόσμο για να τον σώσει.
Συνοψίζοντας λοιπόν ότι φυσικά είναι καλό που έχουμε τόσες πολλές ευκαιρίες να ακούμε διάφορες ομιλίες, αρκεί αυτοί που ομιλούν κυρίως να ζουν αυτά που διδάσκουν και κυρίως αυτοί που ακούν να παίρνουν ότι καλό και ωφέλιμο από αυτά που άκουσαν και να προσπαθούν να το εφαρμόσουν στη ζωή τους.
Συνοψίζοντας λοιπόν ότι φυσικά είναι καλό που έχουμε τόσες πολλές ευκαιρίες να ακούμε διάφορες ομιλίες, αρκεί αυτοί που ομιλούν κυρίως να ζουν αυτά που διδάσκουν και κυρίως αυτοί που ακούν να παίρνουν ότι καλό και ωφέλιμο από αυτά που άκουσαν και να προσπαθούν να το εφαρμόσουν στη ζωή τους.
ΑΜΗΝ!