Η σημαντικότερη και πιο γνωστή μοτοσικλέτα στην ιστορία των δύο τροχών είναι το παπί. Από πού πήρε όμως το όνομά του στη χώρα μας;
Παπί, Πάπια, Παπάκι. Όπως και να το πει κανείς το μυαλό όλων πάει αυτόματα στην μικρή και προσιτή μοτοσικλέτα που έφερε την «υπογραφή» του Soichiro Honda και έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της το μακρινό 1958, πριν από εξήμισι σχεδόν δεκαετίες.
Χάρη στην καλόβολη φύση, την απίστευτη φιλικότητά στην οδήγηση που ενισχύονταν από την απουσία συμπλέκτη, την πολύ προσιτή του τιμή, την χαμηλή κατανάλωση βενζίνης, αλλά και το ιδιαίτερα περιορισμένο κόστος χρήσης, το μικρό και «ταπεινό» παπί μπήκε στο πέρασμα του χρόνου στη γκάμα και άλλων κατασκευαστών για να γίνει το πιο μοσχοπουλημένο όχημα ανεξαρτήτως κατηγορίας με πωλήσεις δεκάδων εκατομμυρίων μονάδων σε όλο τον κόσμο.
Όλα τα παραπάνω συντέλεσαν φυσικά στη σχετικά γρήγορη αποδοχή του παπιού και από το ελληνικό δίτροχο κοινό, το οποίο το «αγκάλιασε» πραγματικά ειδικά τη 10ετία του '80. Στη σέλα ενός παπιού μπορούσε να δει κανείς τους πάντες: από τον έφηβο που παίρνει τις πρώτες του «ρόδες» μέχρι τον ηλικιωμένο που πηγαίνει στη λαϊκή για ψώνια.
Εκείνη τη δεκαετία το παπί έγινε τόσο μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας του Έλληνα που εκτός από best seller δίτροχο έγινε... τραγούδι, προεκλογικό σύνθημα, ενώ «πρωταγωνίστησε» ουκ ολίγες φορές σε ελληνικές ταινίες. Μάλιστα ήδη από τότε είχε καθιερωθεί και το παρατσούκλι που του είχαν δώσει οι Έλληνες αναβάτες αποκαλώντας το «παπί».
Αν και το παπί είναι γνωστό έτσι σε όλη την Ελλάδα ακόμη και από εκείνη τη μερίδα του κοινού που δεν έχει σχέση με τους δύο ή τους τέσσερεις τροχούς δεν υπάρχει επίσημη εξήγηση γιατί «βαφτίστηκε» έτσι.
Η επικρατέστερη άποψη για το όνομα «παπί» έχει να κάνει με τον ήχο του τετράχρονου κινητήρα του, ειδικά όταν αυτός έμενε χωρίς εξάτμιση (πα, πα, πα). Αυτός ο ήχος από το μονοκύλινδρο αερόψυκτο μοτέρ ήταν εντελώς διαφορετικός σε σχέση με τον στριγκό ήχο που έκαναν οι αντίστοιχου κυβισμού δίχρονοι κινητήρες εκείνης της εποχής, οι οποίοι και αποτελούσαν την πλειοψηφία στους δρόμους.
Το άλλο σενάριο για το πώς πήρε το παπί το όνομά του έχει να κάνει με την χαρακτηριστική εμφάνισή του. Αυτή οφείλεται στο ανάποδης ραχοκοκαλιάς (underbone) πλαίσιό που το κατατάσσει στην κατηγορία των «step through» δικύκλων.
Με την αφαίρεση της ποδιάς (σύνηθες φαινόμενο ακόμη και σήμερα) και με... αρκετή δόση φαντασίας το παπί μοιάζει με πραγματική πάπια στο προφίλ του, με το όνομα να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με εκείνο του θρυλικού πλέον Honda Super Cub, όπου «Cub» είναι το νεογνό συγκεκριμένων ομάδων σαρκοφάγων ζώων όπως είναι τα λιοντάρια...
Παπί, Πάπια, Παπάκι. Όπως και να το πει κανείς το μυαλό όλων πάει αυτόματα στην μικρή και προσιτή μοτοσικλέτα που έφερε την «υπογραφή» του Soichiro Honda και έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της το μακρινό 1958, πριν από εξήμισι σχεδόν δεκαετίες.
Χάρη στην καλόβολη φύση, την απίστευτη φιλικότητά στην οδήγηση που ενισχύονταν από την απουσία συμπλέκτη, την πολύ προσιτή του τιμή, την χαμηλή κατανάλωση βενζίνης, αλλά και το ιδιαίτερα περιορισμένο κόστος χρήσης, το μικρό και «ταπεινό» παπί μπήκε στο πέρασμα του χρόνου στη γκάμα και άλλων κατασκευαστών για να γίνει το πιο μοσχοπουλημένο όχημα ανεξαρτήτως κατηγορίας με πωλήσεις δεκάδων εκατομμυρίων μονάδων σε όλο τον κόσμο.
Όλα τα παραπάνω συντέλεσαν φυσικά στη σχετικά γρήγορη αποδοχή του παπιού και από το ελληνικό δίτροχο κοινό, το οποίο το «αγκάλιασε» πραγματικά ειδικά τη 10ετία του '80. Στη σέλα ενός παπιού μπορούσε να δει κανείς τους πάντες: από τον έφηβο που παίρνει τις πρώτες του «ρόδες» μέχρι τον ηλικιωμένο που πηγαίνει στη λαϊκή για ψώνια.
Εκείνη τη δεκαετία το παπί έγινε τόσο μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας του Έλληνα που εκτός από best seller δίτροχο έγινε... τραγούδι, προεκλογικό σύνθημα, ενώ «πρωταγωνίστησε» ουκ ολίγες φορές σε ελληνικές ταινίες. Μάλιστα ήδη από τότε είχε καθιερωθεί και το παρατσούκλι που του είχαν δώσει οι Έλληνες αναβάτες αποκαλώντας το «παπί».
Αν και το παπί είναι γνωστό έτσι σε όλη την Ελλάδα ακόμη και από εκείνη τη μερίδα του κοινού που δεν έχει σχέση με τους δύο ή τους τέσσερεις τροχούς δεν υπάρχει επίσημη εξήγηση γιατί «βαφτίστηκε» έτσι.
Η επικρατέστερη άποψη για το όνομα «παπί» έχει να κάνει με τον ήχο του τετράχρονου κινητήρα του, ειδικά όταν αυτός έμενε χωρίς εξάτμιση (πα, πα, πα). Αυτός ο ήχος από το μονοκύλινδρο αερόψυκτο μοτέρ ήταν εντελώς διαφορετικός σε σχέση με τον στριγκό ήχο που έκαναν οι αντίστοιχου κυβισμού δίχρονοι κινητήρες εκείνης της εποχής, οι οποίοι και αποτελούσαν την πλειοψηφία στους δρόμους.
Το άλλο σενάριο για το πώς πήρε το παπί το όνομά του έχει να κάνει με την χαρακτηριστική εμφάνισή του. Αυτή οφείλεται στο ανάποδης ραχοκοκαλιάς (underbone) πλαίσιό που το κατατάσσει στην κατηγορία των «step through» δικύκλων.
Με την αφαίρεση της ποδιάς (σύνηθες φαινόμενο ακόμη και σήμερα) και με... αρκετή δόση φαντασίας το παπί μοιάζει με πραγματική πάπια στο προφίλ του, με το όνομα να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με εκείνο του θρυλικού πλέον Honda Super Cub, όπου «Cub» είναι το νεογνό συγκεκριμένων ομάδων σαρκοφάγων ζώων όπως είναι τα λιοντάρια...