Οὐ ζωγραφεῖ σε Λάζαρος καὶ νῦν Λόγε,
Ἀλλὰ βλέπει σε ζῶντα, μὴ ληπτὸν χρόαις.
Ο Όσιος Λάζαρος από την παιδική του ηλικία, ασπάστηκε το μοναχικό βίο. Έμαθε τη ζωγραφική τέχνη και την άσκησε σαν επάγγελμα. Φρόντισε από νεαρή ηλικία να σκληραγωγήσει τον εαυτό του και να μάθει την εγκράτεια. Ήταν ελεήμων με τους άπορους και όσους είχαν την ανάγκη της βοήθειάς του. Έτσι λοιπόν, διακρινόμενος για την βαθιά του πίστη και τον πλούτο των αρετών του, τιμήθηκε με το αξίωμα της ιεροσύνης.
Όταν ο Άγιος χειροτονήθηκε ιερέας, άρχισε σκληρούς αγώνες ενάντια σε όλες τις αιρέσεις. Υπέστη πολλές διώξεις και θλίψεις από τους οπαδούς των αιρέσεων Ευτυχούς, Νεστορίου και Διοσκόρου, και όχι μόνο από αυτούς αλλά και από τους άθεους εικονομάχους. Ο Όσιος ήταν τόσο ένθερμος υποστηρικτής της πίστεως που στάλθηκε στη Ρώμη για να αγωνιστεί για τα αποστολικά και πατρικά δόγματα. Επέστρεψε με μεγάλες επιτυχίες από τη Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη. Πηγαίνοντας πάλι στη Ρώμη για τους αγώνες του, αρρώστησε στο μέσο της πορείας του. Έτσι απεβίωσε εν ειρήνη το 867 μ.Χ. Το τίμιο σώμα του ανακομίστηκε και ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή του Ευάνδρου.