Καλεῖ σε Πέτρε Χριστὸς ἐκ τελωνίου,
Πρὸς ἀρετὴν πρίν, νῦν δὲ πρὸς τρυφὴν πόλου.
Ο Άγιος Πέτρος είχε το αξίωμα του πατρικίου κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.) και ήταν διοικητής της Αφρικής. Δυστυχώς ήταν άνθρωπος άσπλαχνος, ανελεήμων, πλεονέκτης και φιλάργυρος. Κάποτε προσήλθε σε αυτόν ένας φτωχός, για να τον δοκιμάσει και του ζητούσε ελεημοσύνη. Τότε εκείνος άρπαξε έναν άρτο, από εκείνους που εκείνη την στιγμή του είχε φέρει ο αρτοποιός και σαν πέτρα τον πέταξε κατά του φτωχού ανθρώπου.
Με την χάρη του Θεού, κάποια στιγμή κράτησε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο. Από περιέργεια το άνοιξε, αλλά η ανάγνωσή του δεν τον άφησε αδιάφορο. Τότε άνοιξαν τα μάτια του. Και με ειλικρίνεια είδε τον πραγματικό του εαυτό. Με θλίψη είδε την αληθινή εικόνα της ψυχικής του καταστάσεως. Αμέσως ήλθε στον εαυτό του εφαρμόζοντας τον λόγο των Πατέρων: «Εἴσελθε στὸν ἑαυτό σου. Ἐκεῖ ἡ χαρὰ καὶ ἡ βασιλεία». Στη μνήμη του και στη συνείδησή του έρχονταν οι φυσιογνωμίες των τελώνων του Ευαγγελίου, τους οποίους ο Χριστός έσωσε. Και, όπως εκείνοι, μετανόησε.
Τότε, σε ώρα ασθένειας, είδε όνειρο. Του φάνηκε ότι παρίστατο στην κρίση του Θεού, ο Οποίος άλλους δικαίωνε και άλλους καταδίκαζε. Εκείνη την ώρα της κρίσεως είδε κοντά του μια ζυγαριά. Στο αριστερό μέρος της ζυγαριάς έβλεπε να συγκεντρώνονται δαίμονες και να εναποθέτουν πολλές κακές του πράξεις, ενώ στο δεξιό του έβλεπε Αγγέλους να μην βρίσκουν κάποιο άλλο καλό να εναποθέσουν προς ισορροπία της ζυγαριάς, παρά μόνο τον άρτο εκείνο που πέταξε με θυμό κατά του φτωχού.
Αφού ξύπνησε, έλαβε τη μεγάλη και σωτήρια απόφασή του. Μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και έκανε έργο του να ανευρίσκει τους πάσχοντες και τους ενδεείς. Αλλά η χαρακτηριστικότερη απόδειξη της τέλειας και καλής αλλοιώσεώς του και της αυταπαρνήσεώς του είναι, ότι πούλησε σαν δούλο τον ίδιο του τον εαυτό και έδωσε τα χρήματα που πήρε στους φτωχούς.
Αφού ανέκτησε την ελευθερία του πήγε στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τους Άγιους Τόπους, όπου σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου. Και τέλος, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και οσίως κοιμήθηκε και ενταφιάσθηκε στην τοποθεσία του Βοός, στο πατρικό του σπίτι, πτωχός κατά κόσμον, αλλά πλούσιος σε αιώνιους θησαυρούς.
