" ....-Μέχρι 5 είναι καλά! Ναι, 5 παιδιά! Τι όμορφα που θα είναι! Μας φαντάζεσαι τις Κυριακές όλους μαζί στην Εκκλησία, φορώντας τα Κυριακάτικα ρούχα μας, τα καλά μας, τα Αναστάσιμά μας!
Και ξεκίνησαν με τον πρώτο τους τον γιό! Ο μεγάλος…έτσι τον έλεγαν από μικρό, γιατί σχεδόν δεν είχε μιλήσει ακόμα εκείνος , όταν άρχισαν να καταφθάνουν και τα υπόλοιπα μέλη μιας …Θεέ μου …δωδεκαμελούς οικογένειας!
2017 μ.Χ. πλέον!
-Σαν τον Ιώβ καλέ Σπύρο μου και εσύ, του είπε ο Γέροντάς τους ολόχαρος, μόλις αυτός του μήνυσε τα χαρμόσυνα νέα πως η Μαρία του, κυοφορούσε ήδη το δέκατο παιδί τους !
-Ξέρεις Σπύρο μου, του είπε όλος χαρά εκείνος, όταν αποκατέστησε τον Ιώβ ο Κύριός μας, του τα έδωσε όλα διπλά! Είχε και του πήρε στην αρχή όταν τον δοκίμασε 7.000 πρόβατα, του έδωσε έπειτα 14.000, είχε 3.000 καμήλες του έδωσε 6.000, είχε 500 ζεύγη βοδιών και 500 θηλυκούς όνους του έδωσε 1000 από κάθε είδος. Είχε και 10 παιδιά 7 γιούς και 3 θυγατέρες , που τους πήρε ο Κύριος, του έδωσε έπειτα πάλι 10! 10 στον Ουρανό, 10 και στη γη! Πάλι τα διπλά δηλαδή! 7 γιούς ξανά και 3 κόρες , την Ημέρα την Κασσία και την Αμαλθαία ! Εσύ στην αναλογία λίγο μας τα χάλασες, αλλά στον αριθμό και στην Υπομονή σαν κάπως να του έμοιασες του Ιώβ!
-Να εύχεσθε Γέροντα, να λέω και εγώ σαν τον πολύαθλο Άγιο, συνέχεια το Είη το όνομα Κύρίου ευλογημένον, ό,τι κι αν θελήσει ποτέ να μου αποστερήσει!
Τα διηγήθηκε τούτα στην Μαρία του και εκείνη είπε τότε μόνο ένα Αμήν, που μέσα του χώρεσαν όλα τα απερίγραπτα με λέξεις!
Η Μαρία η Θεολόγος, η Μαία, η Μάνα, η Αγωνίστρια, η Αθλήτρια, η Ακάματη, που δεν έπαψε ποτέ να μιλά στα παιδιά της, με το βίωμά της. Από την κοιλιά ακόμα πόσα δεν τους έλεγε, για την χαρά του Θεού, για τον Γέροντά της τον λατρεμένο, τον Άγιο Πορφύριο, το μεγάλο θαύμα που κάποτε της έκανε…Πόσα χάδια πόσες αγκαλιές, πόση ειρήνη και αγάπη σε όλα τα… παπάκια της, έτσι με στοργή τα έλεγε τα μωρά της, σαν αυτά συνεχώς την ακολουθούσαν, λαχταρώντας πάντα να νιώθουν όπως εκείνο το πρώτο εννιάμηνο στην θαλπερή της μήτρα…Μα και πόσο μοναδικά μετέδιδε την εμπειρία της αυτήν την Θεοδώρητη, σε όλες τις μανούλες, που της εμπιστεύονταν τον πόθο της συνδημιουργίας…
Νύχτα βοήθησε την τελευταία μανούλα να γεννήσει φυσιολογικά το μωρό της…Σχεδόν λεχώ η Μαρία μας ακόμα στον δέκατο βλαστό της, πήρε ευλογία και έσπευσε να παρασταθεί…Πρώτη φορά εκείνη την νύχτα, που επέτρεψε ο Θεός να αισθανθεί βαριά την συνήθως ακαταπόνητη καρδούλα της!
Λύγισε σαν λυγαριά το θέλω της το θυσιαστικό! Κάθε ύπνος ένας θάνατος μικρός και ο Θάνατος ένας μεγάλος ύπνος! Έγειρε άθελα για λίγο να κοιμηθεί, να ξαποστάσει και πέταξε με τα αγγελικά φτερά του Ικάρου της… Με την ταχύτητά του διαθόθηκε το μαντάτο! Η Μαρία έφυγε για τον Ουρανό χθες την νύχτα! Χριστέ μου! Η Μαρία!
Είη το όνομα Κυρίου Ευλογημένο από του νυν και έως του αιώνος! Πόσο τον ακολούθησες σε όλα του τον Πολύαθλο Άγιο αδελφέ μου Σπύρο! Αυτό σου ήρθε στα χείλη μόλις σε πήραν στο τηλέφωνο! Θυμήθηκες αμέσως τις κουβέντες της λίγες μέρες πριν το φευγιό της, την μετάβασή της προς την αληθινή Ζωή…
"Να έχετε διάκριση όταν μιλάτε με τους ανθρώπους για θέματα πίστης, ανάλογα με τα βιώματα που έχουν. Για παράδειγμα, αν μια νταλίκα πέσει πάνω μου και σκοτωθώ τι θα πείτε στα μικρότερα; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι πήγε στον ουρανό;" Τα θυμήθηκαν όλα τα παιδιά της , ακόμα και το δέκατο, τα λόγια της εκείνα τα τόσο προφητικά…Τα θυμήθηκε και ένας γιός όταν κάποια κυρία του είπε πως…ο Θεός πήρε την μαμά σας!
-Όχι μόνο δεν πήρε τη μαμά μας, απάντησε ατάραχος αλλά μας έδωσε και τη Δική Του ακόμα… Αισθάνθηκε μια αλλιώτικη χαρά τότε γιατί ήξερε πως η μάνα του τον άκουγε! Λίγες ώρες πριν τους είχε ορμηνέψει ο πατέρας:
-Παιδιά μου, η μάνα σας χθες βράδυ έφυγε για τον Ουρανό σε τροχαίο! Ετοιμαστείτε σήμερα θα την φέρουμε εδώ στο σπίτι μας και αύριο θα την κηδέψουμε!
Είναι εδώ μαζί μας και θα ναι πάντα, να το ξέρετε! Δεν πεθαίνουν οι ψυχές! Είναι αιώνιες! Χριστός Ανέστη να λέτε σε όλους! Με ακούτε; Μόνο αυτό να απαντάτε σε όλους! Είναι μέρες σπουδαίες η σημερινή και η αυριανή! Θα πάρει χαρά μεγάλη, αν όσα τόσα χρόνια σας δίδαξε με το παράδειγμά της, σήμερα και αύριο γίνουν πράξη και Ανάσταση!
Σαν ν' άκουσα την μεγάλη θυγατέρα του να τον ρωτά:
-Τι ρούχα να φορέσουμε πατέρα;
-Να φορέσετε όλοι τα Κυριακάτικά σας, τα Αναστάσιμά σας!
Έτσι λευκοφορεμένα περικύκλωσαν το άψυχο σώμα της στο σπίτι τους ολονυχτίς διαβάζοντας το ψαλτήρι, μα και στο καθολικό της Μεταμόρφωσης…Η λάμψη απ τις ακτίνες του Θαβώρ έλουζαν τα πρόσωπά τους…Ο Άγιος Πορφύριος δεν σταματούσε να τους αγκαλιάζει συνέχεια όλους στα μυστικά αθέατα , ψιθυρίζοντάς τους πως…θα είναι μαζί μου τώρα η Μαρία! Θα είναι μαζί μου! Ο μεγάλος τους στο αναλόγι και εκείνος με τα Κυριακάτικά του, ξεκίνησε να λέει τον Απόστολο:
Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ…
Πόσο πρωτόγνωρα αληθινά ακούστηκαν τούτα τα λόγια από το στόμα του! Χιλιάδες ψυχές τον άκουσαν και δάκρυσαν στο σπάσιμο της φωνής του στην κατάληξη:… πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα….πάντοτε...
Αυτό το… πάντοτε, δίνει στην λύπη μας χαρά, στο ανέλπιδό μας αποκαραδοκία, στις δοκιμασίες μας αποκατάσταση εν τοις Ουρανοίς…Τούτο το…πάντοτε ντύνει το όνειρο του Παραδείσου στα λευκά, στα Κυριακάτικα, στα Αναστάσιμά μας!
Καλή αντάμωση Μαρία μας! Πρέσβευε υπέρ ημών των περιλειπομένων…
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το διήγημα με τίτλο:"Φορέστε τα Κυριακάτικά σας!" βασισμένο σε αληθινή ιστορία
Εις μνήμην της Μαρίας Χ.
+22-06-2018
Απόσπασμα από το βιβλίο:
"Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;"
(εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019)
ΥΓ +01-03-2023: ...
Μαρία μας, έρχεται ακόμα ένας λευκοφορεμένος, του Χριστού δικός πάνω δοξολογώντας και ψέλνοντας το "Αναστάσεως ημέρα"! Ο Κυπριανός μας! Κι οι δυο σας, Χριστοδούλου Ιερέως τέκνα...Έχετε πολλά κοινά...Κι όλους εμάς για να πρεσβεύετε, κάποτε να ανταμωθούμε στο Φως ως...δικοί Του!
Λύγισε σαν λυγαριά το θέλω της το θυσιαστικό! Κάθε ύπνος ένας θάνατος μικρός και ο Θάνατος ένας μεγάλος ύπνος! Έγειρε άθελα για λίγο να κοιμηθεί, να ξαποστάσει και πέταξε με τα αγγελικά φτερά του Ικάρου της… Με την ταχύτητά του διαθόθηκε το μαντάτο! Η Μαρία έφυγε για τον Ουρανό χθες την νύχτα! Χριστέ μου! Η Μαρία!
Είη το όνομα Κυρίου Ευλογημένο από του νυν και έως του αιώνος! Πόσο τον ακολούθησες σε όλα του τον Πολύαθλο Άγιο αδελφέ μου Σπύρο! Αυτό σου ήρθε στα χείλη μόλις σε πήραν στο τηλέφωνο! Θυμήθηκες αμέσως τις κουβέντες της λίγες μέρες πριν το φευγιό της, την μετάβασή της προς την αληθινή Ζωή…
"Να έχετε διάκριση όταν μιλάτε με τους ανθρώπους για θέματα πίστης, ανάλογα με τα βιώματα που έχουν. Για παράδειγμα, αν μια νταλίκα πέσει πάνω μου και σκοτωθώ τι θα πείτε στα μικρότερα; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι πήγε στον ουρανό;" Τα θυμήθηκαν όλα τα παιδιά της , ακόμα και το δέκατο, τα λόγια της εκείνα τα τόσο προφητικά…Τα θυμήθηκε και ένας γιός όταν κάποια κυρία του είπε πως…ο Θεός πήρε την μαμά σας!
-Όχι μόνο δεν πήρε τη μαμά μας, απάντησε ατάραχος αλλά μας έδωσε και τη Δική Του ακόμα… Αισθάνθηκε μια αλλιώτικη χαρά τότε γιατί ήξερε πως η μάνα του τον άκουγε! Λίγες ώρες πριν τους είχε ορμηνέψει ο πατέρας:
-Παιδιά μου, η μάνα σας χθες βράδυ έφυγε για τον Ουρανό σε τροχαίο! Ετοιμαστείτε σήμερα θα την φέρουμε εδώ στο σπίτι μας και αύριο θα την κηδέψουμε!
Είναι εδώ μαζί μας και θα ναι πάντα, να το ξέρετε! Δεν πεθαίνουν οι ψυχές! Είναι αιώνιες! Χριστός Ανέστη να λέτε σε όλους! Με ακούτε; Μόνο αυτό να απαντάτε σε όλους! Είναι μέρες σπουδαίες η σημερινή και η αυριανή! Θα πάρει χαρά μεγάλη, αν όσα τόσα χρόνια σας δίδαξε με το παράδειγμά της, σήμερα και αύριο γίνουν πράξη και Ανάσταση!
Σαν ν' άκουσα την μεγάλη θυγατέρα του να τον ρωτά:
-Τι ρούχα να φορέσουμε πατέρα;
-Να φορέσετε όλοι τα Κυριακάτικά σας, τα Αναστάσιμά σας!
Έτσι λευκοφορεμένα περικύκλωσαν το άψυχο σώμα της στο σπίτι τους ολονυχτίς διαβάζοντας το ψαλτήρι, μα και στο καθολικό της Μεταμόρφωσης…Η λάμψη απ τις ακτίνες του Θαβώρ έλουζαν τα πρόσωπά τους…Ο Άγιος Πορφύριος δεν σταματούσε να τους αγκαλιάζει συνέχεια όλους στα μυστικά αθέατα , ψιθυρίζοντάς τους πως…θα είναι μαζί μου τώρα η Μαρία! Θα είναι μαζί μου! Ο μεγάλος τους στο αναλόγι και εκείνος με τα Κυριακάτικά του, ξεκίνησε να λέει τον Απόστολο:
Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ…
Πόσο πρωτόγνωρα αληθινά ακούστηκαν τούτα τα λόγια από το στόμα του! Χιλιάδες ψυχές τον άκουσαν και δάκρυσαν στο σπάσιμο της φωνής του στην κατάληξη:… πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα….πάντοτε...
Αυτό το… πάντοτε, δίνει στην λύπη μας χαρά, στο ανέλπιδό μας αποκαραδοκία, στις δοκιμασίες μας αποκατάσταση εν τοις Ουρανοίς…Τούτο το…πάντοτε ντύνει το όνειρο του Παραδείσου στα λευκά, στα Κυριακάτικα, στα Αναστάσιμά μας!
Καλή αντάμωση Μαρία μας! Πρέσβευε υπέρ ημών των περιλειπομένων…
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το διήγημα με τίτλο:"Φορέστε τα Κυριακάτικά σας!" βασισμένο σε αληθινή ιστορία
Εις μνήμην της Μαρίας Χ.
+22-06-2018
Απόσπασμα από το βιβλίο:
"Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;"
(εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019)
ΥΓ +01-03-2023: ...
Μαρία μας, έρχεται ακόμα ένας λευκοφορεμένος, του Χριστού δικός πάνω δοξολογώντας και ψέλνοντας το "Αναστάσεως ημέρα"! Ο Κυπριανός μας! Κι οι δυο σας, Χριστοδούλου Ιερέως τέκνα...Έχετε πολλά κοινά...Κι όλους εμάς για να πρεσβεύετε, κάποτε να ανταμωθούμε στο Φως ως...δικοί Του!
