Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μέ ἰδιαίτερη πνευματική εὐφροσύνη στίς ψυχές μας ἑορτάζουμε καί ἐφέτος τήν ἁγία Κοίμηση τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς Παναγίας μας.
Ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν ἐγκωμιάζει καί μαζί μ' αὐτόν καί ἐμεῖς. Ὑμνεῖται στίς Παρακλήσεις ἡ Παναγία ὡς «πύργος χρυσοπλοκώτατος» καί ὡς «δωδεκάτειχος πόλις». Δηλαδή, εἶναι στολισμένη, κεκοσμημένη μέ θεῖες ἀρετές καί στέκεται ὡς ἀπόρθητο φρούριο γιά τήν προστασία ὅλων τῶν πιστῶν.
Καί μέ τό ὡραιότατο Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε», αἰσθανόμαστε τήν παρουσία τῆς Παναγίας διαρκῶς κοντά μας. Ἔφυγε γιά τόν οὐρανό, μετέστη κοντά στόν Υἱόν της, ἀλλά δέν μᾶς ἐγκατέλειψε.
Ἀγαπητοί μου,
Ἄς ἑορτάσουμε «θεοφρόνως» τήν ἁγία Κοίμηση, ὅπως ἁρμόζει στήν Παναγία, μέ τρόπο πνευματικό καί ἀγγελικό. Μαζί μέ τόν ὑμνωδό, ἄς ψάλλουμε τήν Ὠδή: «Πεποικιλμένη (δηλαδή λαμπροστόλιστη) τῇ θείᾳ δόξῃ, ἡ ἱερὰ καὶ εὐκλεής, Παρθένε μνήμη Σου, πάντας συνηγάγετο, πρὸς εὐφροσύνην τοὺς πιστούς».
Ἄς ἐκδηλώσουμε τήν εὐγνωμοσύνη, τήν εὐχαριστία, τήν ἀφοσίωση, τήν δέησή μας πρός Αὐτήν, πού εἶναι ἡ μεταβολή τῶν θλιβομένων, ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων, ἡ εἰρήνη τῶν πολεμουμένων, ἡ γαλήνη τῶν χειμαζομένων, ἡ μόνη προστασία τῶν πιστῶν.
Γιατί ποτέ μή ξεχνᾶμε: Κερί καί τάμα. Δέηση καί θαῦμα, αὐτό ἁρμόζει στήν Παναγία μας, γιατί εἶναι ἀπαντοχή μας καί σκέπη καί βοήθεια ἡ Χάρι της._
Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’
