Ο Μητροπολίτης Αργολίδας μίλησε με θέμα “Ο Βίος του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη” , στην Ασίνη Αργολίδας

 

Την Δευτέρα 1 Απριλίου 2024 το απόγευμα ,στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ασίνης, έγινε η υποδοχή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη , τα οποία μετέφερε στον Ιερό ναό ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος.

Αμέσως μετά την υποδοχή τελέσθηκε το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον Μητροπολίτη κ. Νεκτάριο με θέμα “O Βίος του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη”, μέσα και από προσωπικές εμπειρίες του Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκταρίου ,ο οποίος είχε πνευματικές σχέσεις με τον Άγιο Εφραίμ.

Στο τέλος της ομιλίας ο εφημέριος του ναού π. Στυλιανός Λέκκας ,ευχαρίστησε το μητροπολίτη για την μεταφορά προς προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Εφραίμ και τη ομιλά που έκανε στον ιερό Ναό.

Ι. Ναός Αγίου Δημητρίου, Ασίνη

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού. Είναι μονόχωρη με δίρριχτη αετωματική στέγη και φέρει τα χαρακτηριστικά των εκκλησιών του 19ου αι. Στα νότια του ναού υπάρχει πυργοειδές κωδωνοστάσιο της ίδιας εποχής, αξιόλογο έργο Τηνιακών μαρμαροτεχνιτών. Στο πλαίσιο αντιμετώπισης των φθορών που παρουσίαζε το κωδωνοστάσιο, το 2004 πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασής του.

Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης

Ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης (κατά κόσμον Ευάγγελος Παπανικήτας) (6 Δεκεμβρίου 1912 - 27 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Ορθόδοξος ιερομόναχος που έζησε στο Άγιο Όρος. Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 9 Μαρτίου 2020.

Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1912 στο Αμπελοχώρι Βοιωτίας. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτωρία και είχαν 4 παιδιά. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Αμπελοχώρι· στις πρώτες τάξεις του δημοτικού όμως, οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στη Θήβα για να διευκολύνουν τις σπουδές των παιδιών τους. 

Μαθημένος να εκκλησιάζεται πολύ συχνά, συνδέθηκε νωρίς με μοναχούς και μοναχές, και άρχισε από κοσμικός ήδη να ζει ζωή σχεδόν καλογερική.Ήταν αλλεργικό άτομο. Η ασθένειά του εκδηλώθηκε από δεκατεσσάρων ετών σαν σβώλοι άμμου στα μάτια. Επίσης εμφάνισε αργότερα, μία σοβαρή εκζεματώδη κατάσταση στην άρθρωση του αστραγάλου. Το 1996 ο παπα-Εφραίμ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε ακινησία. Πέθανε στις 14/27 Φεβρουαρίου του 1998 και ετάφη στον περίβολο του κελιού του, σε τάφο που είχε ο ίδιος σκάψει με τα χέρια του.

Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος αποφάσισε να μονάσει και ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου και υποτάχτηκε στην συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου, παλιών οικογενειακών γνωστών. Ένα εξάμηνο μετά την προσέλευσή του, εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος. 

Το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντά του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο δε χρόνο χειροτονήθηκε ιερέας. Ο Γέροντας Εφραίμ γνώρισε τον ξακουστό στο Άγιο Όρος μοναχό Γέροντα Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη ή Ησυχαστή (1898-1959) και συνδέθηκε πνευματικά μαζί του, αφού πήρε την άδεια από τον Γέροντά του Νικηφόρο. Ο Γέροντας Ιωσήφ με την σειρά του, άσκησε καταλυτική επίδραση στην πορεία του νεαρού μοναχού στην πνευματική ζωή.

Το 1973 πέθανε ο ιερομόναχος Νικηφόρος. Ο Εφραίμ μετά το 1980 συγκρότησε συνοδεία, τηρώντας την εντολή του Γέροντος Ιωσήφ να αποκτήσει συνοδεία μετά τον θάνατο του Νικηφόρου.

Το προσωνύμιό του στο Άγιο Όρος ήταν «ο χαρισματούχος υποτακτικός», λόγω της υπακοής που επέδειξε στον Γέροντα Νικηφόρο, έναν γέροντα πολύ σκληρό κατά γενική ομολογία. Ο Εφραίμ θεωρούσε την κάθε Θεία Λειτουργία και μία θεοφάνεια, ένα συγκλονιστικό και βαθύτατα πνευματικό γεγονός.

Στις 20 Οκτωβρίου 2019, και ευρισκόμενος στις Καρυές του Αγίου Όρους, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανήγγειλε ότι επίκειται η επίσημη αγιοκατάταξη του Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου. Η αναγγελία αυτή έγινε πράξη στις 9 Μαρτίου 2020, όταν η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προέβη στην αναγραφή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη