Από τον φόβο Του ως την αγάπη Του…

 

«…καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου·

ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην….

(Ψαλμ.118, 120)

Κάθε λέξη του αμώμου ψαλμού, συγκλονίζει, προειδοποιοεί και ελέγχει. Φωνή Φιλανθρωποτάτου Κυρίου που «πασχίζει να τους σώσει όλους, που αναζητά συνεχώς ψήγματα και ρανίδες ελαφρυντικών αφορμών μετανοίας για να δικαιολογήσει το πλάσμα του, ως των Εφετών Η ακρότης! Και εμείς οι αγνώμονες και αχάριστοι ευεργετηθέντες, αμαρτάνουμε τόσο, σαν δεν τον επιποθεί η ψυχής μας, σαν δεν τον αναζητά ως το άκρως Εφετόν… Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξακολουθούμε φρενοβλαβώς την ηδονοθηρία μας, αγνοώντας και διστρεβλώνοντας τα κρίματα τα δικαιώματα και τις εντολές του, μη έχοντας ελάχιστο φόβο Θεού. Αυτή η σπαρακτική φωνή του ψαλμωδού, αν κατάφερνε να παρεισδύσει στα απονεκρωμένα εσώτερά μας…Καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου...Τότε θα ζούσαμε από εδώ τον Παράδεισο και δεν θα το κουνάγαμε ελάχιστα μη και χάσουμε το Φως το αιώνιο. Θέλει πνευματική βία το πράγμα! Έχει συνάφεια και με εκείνη την ποιμενική παροιμία, αυτό το καθήλωσον…Ο φόβος φυλάει τα έρμα…Λίγο πιο πάνω στον άμωμο, ξανά μια κραυγή αγωνίας και σωσμού…Ανακάλεσέ με Σωτήρ και σώσον με…Το απολωλός πρόβατο, που απομακρύνθηκε από την σωστική σου ποίμνη είμαι εγώ…

-Ουφ καημένε…θα μου ξαναπείς…Μια ζωή πρόβατο θα μείνεις, φοβισμένος και δειλός, υποταγμένος στον Αφέντη σου...

-Μα ήμουν χαμένος και αιχμάλωτος και ο Αφέντης Χριστός έδωσε λύτρα για να με ελευθερώσει…

-Στρατιωτική πειθαρχία λοιπόν…Ας είναι…εγώ Δεν θέλω να τον φοβάμαι…Τέτοιον Θεό σατράπη και καθηλωτικό δεν τον θέλω…

Θυμηθήκαμε και ανακαλέσαμε ένα κείμενό μας γραμμένο πριν από αρκετά χρόνια…Ας ξαναακουστεί λοιπόν και στην σημερινή εκπομπή, που κάνει την διαδρομή από τον φόβο Του μέχρι της Αγάπη Του…

Μιλούν πολλοί σε τούτους τους καιρούς και υπό το περίβλημα μιας ψευδώνυμης αγάπης, ακατασχέτως αγαπολογούν, αμνηστεύοντας κάθε είδος αμαρτίας, καθώς όπως διατείνονται ο Κύριος είναι …μόνο Κύριος και Θεός της αγάπης, της συγγνώμης, της αγκαλιάς, της μη κατάκρισης. Είναι για εκείνους ηθικοί τρομοκράτες όσοι φωνάζουν σπαρακτικά και στεντορεία τη φωνή με ζέση αληθινή και όχι χλιαρά νανουριστικά και νερόβραστα ορθοτομούν τον λόγο της Αληθείας, κηρύττοντας ότι ο Θεός είναι η Αγάπη μα είναι και η Δικαιοσύνη.Μην ξεχνάμε φωνάζουν, τα δικαιώματα τις κρίσεις και τις εντολές Του. Ηθικοί τρομοκράτες λοιπόν ο Καντιώτης, ο Παναγόπουλος, ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος ο αείμνηστος Σωτηρόπουλος και άλλοι πολλοί ακόμα! Και έχουν την συνήθεια (Ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία …έτσι μας αποκάλεσε ο ίδιος ο Χριστός μας, όταν δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αλήθεια των ρημάτων του) να χρησιμοποιούν τους λόγους ενός μεγάλου Αγίου των ημερών μας, του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου .Έναν δεν συγκεκριμένο κατά κόρον, τον οποίον πολλές φορές έχουμε αναφέρει και εμείς σε κείμενα και εκπομπές. «Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε αδέλφια. Βρε εγώ δεν είμαι … δεν βαστάω την κόλαση στο χέρι, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω. Σας θέλω να χαίρεστε μαζί μου τη ζωή». Κατάλαβες; Έτσι είναι ο Χριστός.

Δεν βαστά την κόλαση ο Χριστός, δεν βαστά μαστίγιο! Βέβαια οφείλουμε να πούμε πως όταν ο Χριστός μας χρειαστεί παίρνει μαστίγιο και ρομφαία…Αλλά ας προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τον συγκεκριμένο λόγο του Αγίου Πορφυρίου. Είναι φίλος σας ο Χριστός, είναι η αγάπη και δεν καιροφυλαχτεί για να σε τιμωρήσει! Δηλαδή, δεν λέει ο Άγιος, αμάρτανε παιδί μου και μην σε νοιάζει, γιατί η αγάπη του φίλου σου Χριστού στο τέλος θα νικήσει και θα σωθείς στα σίγουρα και απροϋπόθετα! Προτρέπει δε να μην αμαρτάνουμε όχι από φόβο για να μην τιμωρηθούμε και κολαστούμε. Δεν λέει ο Άγιος ότι δεν υπάρχει κόλαση…Θα ήταν σαν να ανέτρεπε μεταξύ πολλών άλλων και εκείνο το χωρίο από το Ευαγγέλιο του Φωτός…και εκπορεύσονται οι τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως… Να μην αμαρτάνουμε γιατί έχουμε έναν Θεό Πατέρα αρχοντικό και καρτερικό, που δεν μας περιμένει στην γωνία να μας συλλάβει σαν αστυνόμος που μοιράζει κλήσεις και βαριά πρόστιμα, αλλά επειδή αυτόν τον Θεό Πατέρα και φίλο μας, δεν μπορούμε από αγάπη και άμετρη ευγνωμοσύνη για τις τόσες ευεργεσίες στην ζωή μας, να πληγώσουμε αθετώντας το θέλημά Του !

Μην διαστρεβλώνουμε τα λόγια του μεγάλου μας Αγίου, του λατρεμένου Αγίου Πορφυρίου! Μην τα χρησιμοποιούμε για να κομίσουμε προτεσταντικού τύπου βολικές κακοδοξίες στην ελέγχουσα συνείδησή μας μα κυρίως σε αδαείς και εμπεριστάτους αδελφούς μας που διψούν για τον Χριστό μας και την Αλήθεια Του.



Νώντας Σκοπετέας