Στη δίνη μιας εξαιρετικά αιματηρής σύγκρουσης βρίσκεται η βόρεια Συρία και ειδικά το τμήμα προς τα παράλια της Μεσογείου με τις σφαγές σε βάρος Αλαουιτών αλλά και Χριστιανών από δυνάμεις της de facto κυβέρνησης και τζιχαντιστές μαχητές.
Ο τελευταίος απολογισμός από το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάνει λόγο για 1.311 νεκρούς τις τελευταίες ημέρες.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, τόνισε σε δηλώσή του ότι «οι δράστες των σφαγών πρέπει να λογοδοτήσουν».
Οι ΗΠΑ, συνεχίζει ο Ρούμπιο «καταδικάζουν τους ριζοσπάστες Ισλαμιστές τρομοκράτες, μεταξύ των οποίων και ξένους τζιχαντιστές, που δολοφονούν αμάχους».
Όπως προσθέτει ο Αμερικανός υπουργός, «οι ΗΠΑ στέκονται στο πλευρό των θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων στη Συρία, μεταξύ των οποίων των κοινοτήτων Χριστιανών, Δρούζων, Αλαουιτών και Κούρδων».
Ο Αλ Τζολάνι που άφησε και το τζιχαντιστικό ψευδώνυμο και την στολή παραλλαγής για να φορέσει το κοστούμι του Προέδρου της Συρίας υποστηρίζει πως κανένας δεν περισσεύει στη νέα χώρα που ο ίδιος και οι συνοδοιπόροι του από την HTS έχουν οραματιστεί.
Έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως διώξεις για θρησκευτικούς και πολιτικούς λόγους απαγορεύονται και έχει ξεκαθαρίσει προς όλους πως Χριστιανοί, Αλεβίτες και Δρούζοι δεν έχουν να φοβούνται το παραμικρό καθώς αποτελούν όπως και οι Μουσουλμάνοι ίσα κομμάτια της νέας Συρίας…
Χριστιανός ορθόδοξος της Συρίας, υπογραμμίζει στο Protothema πως εδώ και δύο μήνες είναι πάγια πρακτική στη Δαμασκό να υπάρχουν επιθέσεις σε γειτονιές χριστιανών αλλά και Αλεβιτών από ένοπλα τάγματα στα οποία η Κυβέρνηση της Συρίας έχει αναθέσει καθήκοντα ασφαλείας.
«Οι απειλές και οι εισβολές στα σπίτια μας είναι καθημερινό φαινόμενο. Μας ξεκαθαρίζουν πως δε θα υπάρχει άλλη θρησκεία στη Συρία μέσα σε μερικούς μήνες. Μας λένε πως εάν δε φύγουμε είμαστε νεκροί. Χτυπούν ακόμη και μικρά παιδιά και γυναίκες. Γνωρίζουν τα ονόματά μας, τα σπίτια μας, που κινούμαστε. Είμαστε στη λίστα τους και έχουν σαφείς εντολές» λέει στο Πρώτο Θέμα ο Μ. Ο ίδιος και η οικογένειά του είναι μέλη της μεγάλης χριστιανικής οικογένειας της Συρίας (ορθόδοξοι και καθολικοί) που αριθμεί, όπως μας λέει, περί 400.000 μέλη στη Δαμασκό και ακόμη 300.000 στην υπόλοιπη Συρία.
Ο Μ. είναι χριστιανός ορθόδοξος και πρόσφατα μέλη της οικογένειάς του έγιναν στόχος την ώρα που περπατούσαν σε κεντρικό δρόμο της Πρωτεύουσας της Συρίας «επιτέθηκαν στη γυναίκα και το παιδί μου λέγοντάς τους πως η Συρία δεν είναι για Χριστιανούς. Δεν τους λίντσαραν γιατί ένας από τους γείτονές μας που βρισκόταν στο σημείο και είναι Μουσουλμάνος τους είπε πως κάνουν λάθος και έδωσε ελάχιστο χρόνο στη σύζυγό μου ώστε να μπορέσει να φύγει από την περιοχή».
Τον ρωτάμε εάν τα περιστατικά αυτά είναι συχνά: «Είναι καθημερινά και είναι πολλά. Βεβηλώνουν ο,τιδήποτε χριστιανικό. Έσπασαν πρόσφατα όλους του τάφους στο μεγαλύτερο χριστιανικό νεκροταφείο της Δαμασκού. Ο σταυρός είναι για αυτούς πρόκληση. Είναι σαν να μπήκε ο ISIS στη Δαμασκό».
Για το εάν φοβάται πως κάτι κακό θα συμβεί ο Μ. τονίζει «εδώ και 35 χρόνια ζούμε κάτω από έναν διαρκή φόβο. Κάθε μέρα μας είναι μία ημέρα που δεν ξέρουμε εάν θα γυρίσουμε πίσω μετά τη δουλειά και τα παιδιά από το σχολείο. Σήμερα για ακόμη μία φορά κάποιος μας έχει βάλει στο στόχαστρο και ζητά τον θάνατό μας. Αν δεν μπορεί κάποιος να μας βοηθήσει με κάποιον άλλο τρόπο ας μας δώσει τα όπλα να υπερασπιστούμε τις οικογένειες, την θρησκεία και τα σπίτια μας».
Ο Μ. αναφέρει και ακόμη μία ανησυχητική εξέλιξη αναφορικά με τα όσα γίνονται σήμερα στη χώρα. Στη Δαμασκό ο ορθόδοξος χριστιανισμός έχει και επίσημη εκπροσώπηση μέσω του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Χιλιάδες ορθόδοξοι Σύριοι διαδήλωσαν πρόσφατα κρατώντας σταυρούς αλλά και τη νέα σημαία της χώρας τους και έφτασαν έξω από το Πατριαρχείο.
Ο λόγος όπως μας λέει ο Μ. είναι πως «από την αλλαγή του καθεστώτος και μετά έχουμε επιχειρήσει εκατοντάδες φορές να μιλήσουμε με τον Πατριάρχη για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε. Να ζητήσουμε τη συμβουλή και την συμβολή του στην επίλυση του ζητήματος. Δεν μας έχει δεχθεί κανένας. Δεν μας μιλά κανείς. Μας έχουν αφήσει μόνους μέσα σε όλη αυτή τη βία και τον τρόμο».
Το Πρώτο Θέμα επιχείρησε να επικοινωνήσει με το Πατριαρχείο αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα χωρίς ανταπόκριση.
