"...Ἦρθε ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ὅλα ἦταν φωτεινά. Ἡ ἄνοιξη στὸ ἀποκορύφωμά της. Κι ὁ Μάριος ἕτοιμος. Ἕτοιμος γιὰ νὰ καταθέσῃ τὸν ἐπιτάφιο ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε. Τρία χρόνια καὶ ἡ ζωή του εἶχε γίνει τάφος. Γιὰ τὸν Χριστὸ δούλευε..." (ἀπόσπασμα μέσα ἀπὸ τὸ βιβλίο του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου «Τὸ σταυροδρόμι τῆς καρδιᾶς μου», ἐκδ. «Φιλοκαλία»)
Ἐρχόμενος ὁ Κύριος πρὸς τὸ ἑκούσιον πάθος... Κυριακή τῶν Βαΐων Ἑσπέρας! Στὸν ὄρθρο τῆς Μεγάλης Δευτέρας! Ὦ αὐτὸ τὸ ψάλμα! Πῶς κινεῖ τὴν ψυχή! Πῶς μαλακώνει τὶς καρδιές! Ἀριστούργημα τοῦτος ὁ ὕμνος! Ἐνθουσιασμὸς καὶ νά.. δὲν πέρασαν λίγα λεπτὰ καὶ τὸν ἐνθουσιασμὸ διαδέχεται ἡ γλυκιὰ μελαγχολία των ψαλτάδων καὶ τοῦ λαοῦ...
-Τοῦ χρόνου πάλι! Ἂν μᾶς ἀξιώσει νὰ τὸ ξαναψάλουμε... νὰ τὸ ξανακούσουμε, νὰ τὸ ξαναχαροῦμε...
Γιατί μόνο λίγα λεπτὰ νὰ κρατᾶ; Ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, αὐτὴν τὴν πορεία πρὸς τοῦ Ἑκούσιον Πάθος, τὴν θυσιαστικὴ ἀγάπη, τὸ Σταυρικὸ φρόνημα, τὴν στενὴ ὁδό, τὴν χαρμολυπημένη βιοτή, γιατί τὴν ἐγκλωβίζεις στὰ στενὰ χρονικὰ ὅρια ἑνὸς βυζαντινοῦ ψαλμοῦ, ἑνὸς ἐθίμου, μιᾶς παράδοσης, μιᾶς γλυκειὰς συνήθειας, μὲ ἀρχὴ καὶ τέλος;
Γιατί δὲν βιώνεις τὸν Ἑκούσιο προορισμὸ τῆς Οὐράνιας Βασιλείας, τῆς Ἄνω Ἱερουσαλήμ; Συνεχῶς καὶ ἀδιαλείπτως...
ΣΤΡΩΝΕ Βάγια καὶ τὰ ἱμάτιά σου, πάντοτε, κάθε στιγμή!
ΓΙΝΕ δοχεῖο Χάριτος καὶ Ἀγάπης!
Ὅλο νὰ ὑποδέχεσαι τὸν Ἐρχόμενο Λυτρωτὴ καὶ ὄχι ἕναν διερχόμενο διασώστη Χριστό... Ἑτοίμαζε τούτη τὴν ὑποδοχὴ συνεχῶς! Ὅλο νὰ κεντᾶς τὸν Χριστὸ μέσα σου, σὰν τόν... Μυροφόρο Μάριο, τὸν ἥρωα ἀπ᾿ τὶς σελίδες τῆς καρδιᾶς τοῦ μακαριστοῦ π. Κωνσταντίνου...
Ὀλημερίς, ὁλονυχτίς, ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἡμέρας, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός!
Πάντα Χριστoύγεννα καὶ Θεία Ἐπιφάνεια καὶ Πάθος Ἑκούσιο καὶ Ἀνάσταση καὶ Ἀνάληψη...
Πάντα Χριστός! Πάντα καὶ παντοῦ!
Νώντας Σκοπετέας
Μεγάλη Ἑβδομάδα 2025