+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Πρός
τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄρτης
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Τὸ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀναστάσεως δύο μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ὁ Λουκᾶς καὶ ὁ Κλεόπας, περπατοῦσαν πρὸς τὸ χωριὸ Ἐμμαούς. Ἦταν ταραγμένοι μὲ ὅσα εἶχαν συμβεῖ τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὰ Ἱεροσόλυμα. Συζητοῦσαν γιὰ τὸν σταυρικὸ θάνατο καὶ τὴν ἀβέβαιη ἀκόμη γιὰ αὐτοὺς εἴδηση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ. Τότε, ἐμφανίζεται κάποιος ἄγνωστος συνοδοιπόρος, ὁ ὁποῖος τοὺς ῥωτᾶ, γιατὶ εἶναι λυπημένοι. Ἀπὸ τὴν συνομιλία μαζί Του οἱ καρδιὲς τῶν θλιμμένων μαθητῶν παρηγοροῦνται, φωτίζονται καὶ θερμαίνονται. Ὁ ἄγνωστος συνοδοιπόρος δὲν ἦταν ἄλλος ἀπὸ τὸν Ἀναστάντα Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Ὁποῖο ἀναγνώρισαν οἱ μαθητὲς κατὰ τὴν ὥρα τοῦ δείπνου, ὅταν τεμάχισε τὸν ἄρτο, ποὺ εἶχε προηγουμένως εὐλογήσει.